István Ráth-Végh

El Vikipedio, la libera enciklopedio
István Ráth-Végh
Persona informo
Ráth-Végh István
Naskonomo István Ráth
Naskiĝo 23-an de novembro 1870 (1870-11-23)
en Peŝto
Morto 18-an de decembro 1959 (1959-12-18) (89-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Malnova tombejo de Budapeŝto vd
Etno hungaro
Lingvoj hungara vd
Ŝtataneco Aŭstrio-Hungario, Hungara Popola Respubliko, Hungara reĝlando, Hungara Popola Respubliko
Alma mater Universitato Eötvös Loránd vd
Familio
Patro Károly Ráth vd
Edz(in)o Mária Zipernovszky
Profesio
Okupo juristo, verkisto
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

István Ráth-Végh ([iŝtvAn rAt-vEg]), laŭ la hungara vortordo Ráth-Végh István (naskiĝis la 11-an de novembro 1870 en Budapeŝto, mortis la 18-an de decembro 1959 samloke) estis hungara juristo kaj verkisto. Li estis filo de Károly Ráth (entreprenisto), lia edzino estis Mária Zipernovszky.

Li estas plej konata per siaj kolektoj de kuriozaĵoj («Historio de la homa stulteco» kaj aliaj).

Inter la ceteraj verkoj de Ráth-Végh estas la rakonto «Hungara Diogeno el Parizo» priskribanta la sorton de David Mentelli.

Biografio[redakti | redakti fonton]

István Ráth-Végh frekventis gimnazion en sia naskiĝurbo, poste li akiris juran diplomon en Reĝa Universitato de Budapeŝto. Ekde 1913 li estis juĝisto pri infanoj (malplenkreskuloj). Inter 1921 kaj 1934 li estis advokato. Komence li kompilis jurajn tekstojn, poste li verkis novelojn, eĉ romanojn. En tiuj verkoj li kolektis strangaĵojn, humuraĵojn, interesaĵojn el la paseo.

Li ricevis nobelecon en 1909. Li edziĝis en 1927.

Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]

  • Magyar kuriózumok (1934)
  • Két évezred babonái (1955)
  • Az emberi butaság (1961)
  • Tarka históriák (1964)

En Esperanto aperis[redakti | redakti fonton]

  • Patromurdo en la nigra muelejo - romaneca priskribo de murdo

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]