Ivan Bunin
.jpg)
La rusa verkisto Ivan Alekseeviĉ BUNIN naskiĝis la 22-an de oktobro 1870 en Voroneĵ kaj mortis la 8-an de novembro 1953 en Parizo. En la jaro 1920 li elmigris al Francio, kie li restis ĝismorte. En 1933 li estis honorata per la Premio Nobel de Literaturo.
En Moskvo ekzistas strato kaj metrostacio laŭ la nomo Buninskaja Alleja.
Famaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Antonovskie jabloki (rakonto, 1900)
- Derevnja (La vilaĝo) (romano, 1910)
- Suĥodol (rakonto, 1912)
- Ĉaŝa ĵizni (Vazo de la vivo) (rakonto, 1913)
- Gospodin iz San Francisko (Sinjoro el San Francisko) (rakonto, 1915)
- Tjomnye allei (Senlumaj aleoj) (rakontoj, 1943)
En Esperanto aperis[redakti | redakti fonton]
- Astrofloroj. Tradukis V. Lebedev. En: La Ondo de Esperanto 1911, n-ro 6.
- Dum iro mi malalta estis. Poemo. Tradukis Eŭgeno Belonenko.
- Transiro (Heroldo de Esperanto, 16 Novembro 1949, p. 3, tr. G.F.)
- En la ĝardenpalac' kun bruo. Poemo. Tradukis Eŭgeno Belonenko.
- En la Alpoj. Tradukis H. Dresen. En: Scienco kaj Kulturo 1996, n-ro 4.
- Facila spiro. Novelo.
- Tradukis B. Malej.
- Tradukis Sergeo Romanenko. 3 paĝoj.
- Fulmotondron mi ne timas. En: Scienco kaj Kulturo 1996, n-ro 4.
- Jam birdoj mankas. Kun humilo. Poemo. Tradukis Eŭgeno Belonenko.
- Mallongaj rakontoj. Tradukis V. Danilov, O. Ditjatkina, G. Gluĥov, D. Ivaniŝĉenko, A. Petrov, S. Rassoĥin, N. Zueva. Jelec 2005. 31 paĝoj.
- Rusja. Tradukis Grigorij Arosev. En: Rusaj amnoveloj, Jekaterinburg: Sezonoj, 2000 (Rusa Literaturo 7), paĝoj 11–18.
- Satano al Dio. Poemo. Tradukis Eŭgeno Belonenko.
- La unua najtingalo. En: Scienco kaj Kulturo 1996, n-ro 4.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Aleksandr Zubkov: Nereveninto Ivan Bunin. En: Art-mozaiko 22, decembro 2005.
|
||||||
