Ivan Bunin

Membrecoj
Membrecoj	Russian Academy vd

Honorigoj
Honorigoj	Nobel-premio pri literaturo • Premio Puŝkino vd

**Ivan Bunin**
Ivan Bunin
	Nobel-premiito
Persona informo
	Иван Алексеевич Бунин
Naskiĝo	22-an de oktobro 1870; en Voroneĵ, Rusia Imperio
Morto	8-an de novembro 1953 (83-jaraĝa); en 16-a arondismento de Parizo, Francio
Mortis pro	naturaj kialoj vd
Mortis per	korinfarkto vd
Tombo	Rusa tombejo en Sainte-Geneviève-des-Bois vd
Lingvoj	rusa vd
Ŝtataneco	Rusia Imperio • Francio vd
Subskribo
Familio
Dinastio	House of Bunin vd
Gefratoj	Yuly Bunin vd
Edz(in)o	Anna Tsakni • Vera Muromtseva-Bunin vd
Profesio
Okupo	verkisto • tradukisto • poeto • prozisto • dramaturgo vd
Laborkampo	romano • novelo • poezio • taglibro vd
Aktiva dum	1887–1953 vd
Verkado
Verkoj	The Village ❦; Dark Avenues ❦; The Life of Arseniev ❦; The Gentleman from San Francisco vd
Honorigoj
Honorigoj	Nobel-premio pri literaturo • Premio Puŝkino vd
Membrecoj
Membrecoj	Russian Academy vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

La rusa verkisto Ivan Alekseeviĉ BUNIN naskiĝis la 22-an de oktobro 1870 en Voroneĵ kaj mortis la 8-an de novembro 1953 en Parizo. En la jaro 1920 li elmigris al Francio, kie li restis ĝismorte. En 1933 li estis honorata per la Premio Nobel de Literaturo pro "siaj artaj kaj literaturaj kvalitoj, kiuj ebligis al li fidelan priskribon de la tipaj specoj de la rusa popolo".

En 1901 atingis famon kiam aperis lia romano La Vilaĝo. Poste li verkis pliajn samstilajn verkojn, prezentante la vilaĝanojn sen idealigo. Liaj romanoj estas konstruitaj ĉirkaŭ temoj kiel: klimataj naturaj fenomenoj, rutina vivo en la vilaĝo, la plezuroj de bienuloj kaj pli. Li havas karakterizan stilon tre malfacile tradukeblan al aliaj lingvoj.

En Moskvo ekzistas strato kaj metrostacio laŭ la nomo Buninskaja alleja.

Famaj verkoj[redakti | redakti fonton]

Antonovskie jabloki (rakonto, 1900)
Derevnja (La vilaĝo) (romano, 1910)
Suĥodol (rakonto, 1912)
Ĉaŝa ĵizni (Vazo de la vivo) (rakonto, 1913)
Gospodin iz San Francisko (Sinjoro el San Francisko) (rakonto, 1915)
Tjomnye allei (Senlumaj aleoj) (rakontoj, 1943)

En Esperanto aperis[redakti | redakti fonton]

Astrofloroj. Tradukis V. Lebedev. En: La Ondo de Esperanto 1911, n-ro 6.
Dum iro mi malalta estis. Poemo. Tradukis Eŭgeno Belonenko.
Transiro (Heroldo de Esperanto, 16 Novembro 1949, p. 3, tr. G.F.)
En la ĝardenpalac' kun bruo^[rompita ligilo]. Poemo. Tradukis Eŭgeno Belonenko.
En la Alpoj. Tradukis H. Dresen. En: Scienco kaj Kulturo 1996, n-ro 4.
Facila spiro. Novelo.
- Tradukis B. Malej.
- Tradukis Sergeo Romanenko Arkivigite je 2012-01-20 per la retarkivo Wayback Machine. 3 paĝoj.
Fulmotondron mi ne timas. En: Scienco kaj Kulturo 1996, n-ro 4.
Jam birdoj mankas. Kun humilo. Poemo. Tradukis Eŭgeno Belonenko.
Mallongaj rakontoj. Tradukis V. Danilov, O. Ditjatkina, G. Gluĥov, D. Ivaniŝĉenko, A. Petrov, S. Rassoĥin, N. Zueva. Jelec 2005. 31 paĝoj.
Rusja. Tradukis Grigorij Arosev. En: Rusaj amnoveloj, Jekaterinburg: Sezonoj, 2000 (Rusa Literaturo 7), paĝoj 11–18.
Satano al Dio. Poemo. Tradukis Eŭgeno Belonenko.
La unua najtingalo. En: Scienco kaj Kulturo 1996, n-ro 4.