Jeanne d'Arc (filmo)

Jeanne d'Arc
filmo
Originala titolo	Jeanne d'Arc
Originala lingvo	angla lingvo
Kina aperdato	12 nov. 1999, 28 jan. 2000, 13 jan. 2000, 27 okt. 1999
Ĝenro	filma dramo, historia dramo, historifilmo, milita filmo, epic film, filmbiografio, medieval film
Kameraado	Thierry Arbogast
Reĝisoro(j)	Luc Besson
Produktisto(j)	Patrice Ledoux • Luc Besson
Scenaro	Luc Besson • Andrew Birkin
Filmita en	Ĉeĥio • Kastelo de Blois • Abatopreĝejo Sankta Oveno
Loko de rakonto	Francio
Muziko de	Éric Serra
Rolantoj	Milla Jovovich • John Malkovich • Faye Dunaway • Dustin Hoffman • Tchéky Karyo • Vincent Cassel • Pascal Greggory • Richard Ridings • Desmond Harrington • Toby Jones • Andrew Birkin • David Bailie • Gérard Krawczyk • Jacques Herlin • Jean-Pierre Gos • Joseph Malerba • Julie-Anne Roth • Mélanie Page • Olivier Rabourdin • Paul Brooke • Philip Philmar • Philippe du Janerand • Richard Leaf • Tara Römer • Timothy West • Tony D'Amario • Vincent Regan • Vincent Tulli • Gina McKee • Christian Barbier • Joseph O'Conor • Timothy Bateson • David Gant • Dominique Marcas • Joel Kirby • Jan Pavel Filipenský • Tonio Descanvelle • Bruce Byron • Christian Erickson • Michael Jenn • David Barber • Joe Sheridan
Produktinta firmao	Gaumont ; Columbia Pictures
Honorigoj	César Award for Best Sound • César Award for Best Costume Design
IMDb
	v • d • r

Ĉi tiu artikolo temas pri filmo pri sanktulo de la franca nacio. Por la persono mem rigardu la paĝon Johana de Arko. Koncerne aliajn signifojn aliru la apartigilon Arko.

Jeanne d'Arc (Johana de Arko) estas franca filmo de Luc Besson, aperinta en 1999.

Rakonto[redakti | redakti fonton]

Luc Besson dividas la filmon en tri partojn: infanecon de Jeanne, ties militan vivon, ties proceson.

La juna Jeanne d'Arc estas infano aparte pia, devota, amata kaj feliĉa, vivanta en malgranda mezepoka vilaĝo Domrémy de la duklando de Loreno, ĝis tiu vilaĝo kaj ties vilaĝanoj iun tagon estas prirabitaj, masakritaj kaj brulitaj de taĉmento da anglaj soldatoj dum la Centjara milito. Jeanne, kiun ties fratino kaŝas en murŝrankon kaj protektas per sia korpo, estas terurita, tetanizita, senpova kaj dumvive traŭmatizita atestanto de la masakro de tiu fratino, kiun ŝi amegas, ventron tratranĉitan de glavo kaj perfortita antaŭ la pordo de la murŝranko, kie ŝi kaŝiĝas, de malnobla kaj besteca ebria angla soldato, sub la rigardoj de ties altablitaj komplicoj. Profunda kaj interna histeria malamo al angloj tiam akaparas ŝian animon... Ŝi tiam tre malfacile donas senson kaj distingas inter tiu terura traŭmatiza provo, sia forta imagpovo, sia konscienco, siaj internaj paroladoj, siaj malamaj kaj venĝemaj pulsoj, sia amo al Dio kaj al homoj, la mesaĝoj de la Biblio, la paroladoj de religiuloj, la historia realeco de la centjara milito, la trista homaneco, kaj kelkaj vizioj, kiuj intime konvinkas ŝin, ke Dio taskas al ŝi forpuŝi la Anglojn el Francio, kronigi la Daŭfenon Charles VII reĝo de Francio en la katedralo de Reims.

Ŝia forta, histeria, blinda, tre komunikiĝema malamo sufiĉas por fanatikigi la armeojn kaj vasalajn nobelojn de la reĝo de Francio kaj Forpuŝi la Anglojn el Francio kaj havi pretendojn al la krono de Francio. La Kapeta domo de Valezianoj profitas el la famo de Jeanne d'Arc por laŭ dia rajto legitimi la kronadon de la Daŭfeno Charles VII, la unuiĝon de Francio, kaj seniĝi de la Angloj, antaŭ ol forlasi sian histerian malamantan heroinon fariĝinta embarasa, lasante kapti ŝin de la Burgonjanoj, kiuj religie juĝas ŝin hereza kaj vendas al la Angloj.

Tiam komenciĝas la proceso. Jeanne d'Arc estas sola, kaj dubas pri iuj epizodoj de sia vivo: ĉu ili ne havis hazardajn koincidencojn, kiujn ŝi konfuzis kun signoj de Dio? Angloj publike brulas ŝin vive la 30-an de majo 1431, en la malnova vendoplaco de Rouen.