Joakimo la 1-a (Brandenburgio)

Joakimo la 1-a
margrafo kaj elektisto brandenburgia Joakimo la 1-a; portreto fare de Lucas Cranach la Maljuna
Persona informo
Joachim I. Nestor
Naskiĝo	21-an de februaro 1484 (1484-02-21) en Malnova Kölln
Morto	11-an de julio 1535 (1535-07-11) (51-jaraĝa) en Stendal
Tombo	Berlino vd
Religio	katolikismo vd
Etno	Germanoj vd
Lingvoj	germana vd
Ŝtataneco	Germanio vd
Familio
Dinastio	Hohencolernoj vd
Patro	Johano Cicerono vd
Patrino	Margareta de Turingio vd
Gefratoj	Albrecht von Brandenburg, Ursula of Brandenburg (en) kaj Anna of Brandenburg (en) vd
Edz(in)o	Elizabeth of Denmark, Electress of Brandenburg (en) (1502, 1502 (Gregoria)–1535) vd
Infanoj	Joachim II Hector, Elector of Brandenburg (en) , Margaret of Brandenburg (en) , Elisabeth of Brandenburg, Duchess of Brunswick-Calenberg-Göttingen (en) , Anna of Brandenburg (en) , John, Margrave of Brandenburg-Küstrin (en) vd
Parencoj	Barbara of Brandenburg (en) (onklino) Eric I, Duke of Brunswick-Lüneburg (en) (bofilo) Duke Heinrich V, Duke of Mecklenburg-Schwerin (en) (edzo de fratino) John V, Prince of Anhalt-Zerbst (en) (nevo, bofilo) Dorothea of Brandenburg (en) (onklino) Albreĥto de Prusio (bonepo) Alberto Frederiko de Prusio (pranepo) Margaret of Münsterberg (en) (unuaranga kuzino) Johano la Konstanta (duaranga kuzo) vd
Profesio
Okupo	reganto vd
Postenoj Postenoj Margrave of Brandenburg (en) (1499–1535) princo-elektisto vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Joakimo la 1-a kromnomate Nestoro (naskiĝinta la 21-an de februaro 1484 en Cölln an der Spree, mortinta la 11-an de julio 1535 en Stendal) estis margrafo de Brandenburgio inter 1499 kaj 1535.

Postante la patron Johano Cicerono li forigis, post sanga punado de la rabokavaliroj, la individuan revenĝorajton de ĉiuj liberaj viroj. Joakimo ankaŭ poris la floron de urboj, de la artoj kaj de la sciencoj; fondis li en la jaro 1506-a la Frankfurtan universitaton. En 1516 li instituciigis ĉambran tribunalon kaj ekvalidigis en 1527 Constitutio Ioachimica, eĉ longe poste ankoraŭ sekvatan, modernan leĝaron pri heredoj kaj familiaĵoj.

En 1519 li vane kandidatis kiel imperiestro. Malŝatante la ideojn de Reformacio li, okaze de la dieto de Worms (1521), volis konvinki Luteron revoki ĉion. Dum la konvenego de Augsburg en 1530 li ege malamikis kontraŭ la jam konvertiĝintaj kolegoj. Lia edzino Elizabeto de Danujo, kiu ekde 1528 estis ano de la nova kredo, devis fuĝi lian koleron irante al Saksujo.

En 1524, Joakimo unuigis la Grafujon Ruppin - post la forpaso de ties lasta grafo - kun la Meza markio. Post la kontrakto de Grimnitz (1529) oni respektis lian heredrajton pri Pomerio.

Fonto

• "Joachim 2" - ĉe: Meyers Großes Konversations-Lexikon, volumo 10. Leipzig 1907, p. 257

Eksteraj ligiloj

• Schultze, Johannes: "Joachim I." - ĉe: Deutsche Biographie 10 (1974), p. 434-436