John S. Bowen
| John S. Bowen | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de oktobro 1830 en Savannah |
| Morto | 13-an de julio 1863 (32-jaraĝa) en Misisipio |
| Tombo | Cedar Hill Cemetery |
| Ŝtataneco | Usono |
| Alma mater | West Point |
| Okupo | |
| Okupo | arkitekto |
John Stevens BOWEN (30a de oktobro, 1830 – 13a de julio, 1863) estis kariera usona armea oficiro kiu poste fariĝis generalo en la Konfederacia Armeo kaj komandanto en la Okcidenta Scenejo de la Usona Enlanda Milito. Li batalis ĉe la bataloj de Shiloh, Corinth kaj la Vicksburg Kampanjo. [1]
Frua vivo kaj edukado[redakti | redakti fonton]
Bowen naskiĝis en la Rivereto de Bowen, Georgio. Li ĉeestis la Universitaton de Georgio en Atena (UGA) en la komenco de la 1840-aj jaroj kie li estis membro de la Phi Kappa Literatura Socio, sed lasis antaŭ ol diplomiĝi. Li poste eniris en la Usona Militista Akademio en 1848, sed tio estis interrompita en marto 1851. Li diplomiĝis 13a de 52 kadetoj en la klaso de 1853. Inter liaj samklasanoj estis estontaj konfederaciaj generaloj Henry Brevard Davidson, John Bell kaj John R. Chambliss, Jr.[2]
Li poste estis komisiita kiel dua leŭtenanto en la Usona Regimento de Surĉevalaj Fusilistoj. Li estis unue asignita al la armea kavaleria lernejo ĉe Carlisle, Pensilvanio, ĝis 1855, kiam li estis translokigita al la Jefferson Kazerno en St. Louis, Misurio; dum en St. Louis, li renkontis kaj geedziĝis al Mary Kennerly. Li poste fariĝis helpanto de Usona 2a Kavaelria Regimento; poste komence de 1855, li estis reatribuita al Fortikaĵo McIntosh, Teksaso. Dum tio, li decidis eksiĝi de la armeo pro soleco kaj translokiĝis al Georgio, kie li fariĝis arkitekto. Li desegnis kaj konstruis la hejmon de lia familio sur Miĉigana Avenuo en St. Louis. Bowen estis konatulo de Ulysses S. Grant antaŭ la milito kiam Grant kutime liveris brullignon en la kvartalo de Bowen. Bowen fariĝis leŭtenanta kolonelo en la georgia milico, sed poste tranlokiĝis al Misurio en 1857. Tie li fariĝis aktiva en la Misuria Volontula Milico (MVM). En 1861 li estis nomumita kiel leŭtenanta kolonelo komandanta Sudokcidentan Batalionon de la MVM, patrolanta okcidentan landlimon de Misurio kontraŭ trudeniroj de bandoj de Kansasaj Jayhawkers.[3]
Kariero[redakti | redakti fonton]
Usona Enlanda Milito[redakti | redakti fonton]
En frua majo 1861, Bowen estis ordonita al St. Louis kie li prenis komandon de la nova 2a Regimenta MVM, plejparte kunmetita de membroj de la profesia milica organizo. Servanta kiel la Kolonelo de 2a MVM Regimento kaj Ĉefo de Personaro al Brigad-Generalo Daniel M. Frosto la 10an de majo, 1861, Bowen estis kaptita ĉe Tendaro Jackson de uniarmea Brigada generalo Nathaniel Lyon. Kiel li atendis esti interŝanĝita, li estis komisiita kolonelo en la Konfederaciŝtata Armeo la 11an de junio, 1861. Post alveni en Memphis, Tenesio li klopodis varbadi kaj organizi la 1an Misurian Infanterion. Li estis laŭdire oficiale interŝanĝita la 1an de novembro kaj fariĝis brigada komandanto, servanta ĉe Columbus, Kentukio, sub Ĉef-Generalo Leonidas Polk.[4]
Bowen estis antaŭenigita al brigad-generalo la 14an de marto, 1862, kaj lia brigado estis asignita al Ĉef-Generalo John C. Rezerva Korpuso de Breckinridge de la Armeo de Misisipio. Li distingis lin mem ĉe la fronto de lia brigado ĉe la Batalo de Shiloh, kie li estis severe vundita de artileria obuso.[5] Post sia rekupero, oni donis al li brigadan komandon en Mansfield, la divizio de Lovell de la Armeo de Okcidenta Tenesio kaj partoprenis en la Dua Batalo de Corinth. En la unua tago, la brigado de Bowen helpis superkoston la komencaj Uniaj pozicioj sed Lovell rifuzis ripetajn petojn de Bowen fari pli forajn atakojn. La sekvanta tago, Bowen antaŭeniris lian brigadon al ene de vido la Unio fortifications sed malsukcesita al superkosto la Uniaj linioj pro la artileria fajrego kaj al la ordoj de Lovell ne antaŭeniras ajnan pli foran. Dum la Confederate retiriĝo de Corinth, lia brigado servita kiel parto de la malantaŭa gardisto kaj tenita de parto de la Unia armeo laŭ la Tuscumbia Rivero por tuta tago. Unufoje la armeo atingis Ripley, Misisipo, Bowen alportita akuzojn kontraŭ armea komandanto Earl Furgono Dorn por malsukcesanta fari konvenan reconnaissance de la Uniaj pozicioj antaŭ la batalo, "marŝanta la trupojn en hastily kaj senorda maniero", malsukcesanta ataki frue sur la dua tago kaj neglektanta la vundita.[6] La tribunalo-milita malbarita Furgonon Dorn de ĉiuj akuzoj.[7]
Van Dorn estis trankviligita de komando en decembro kaj John C. Pemberton estis metita en lia loko komandanta la Vicksburg, Misisipa depoto. Bowen estis asignita fortikigi la poŝton de Granda Golfo kun brigado de infanterio. Super la sekvantaj pluraj semajnoj, li konstruis bateriojn marameajn laŭ la rivero. Post kiam fariĝanta konvinkita ke Grant alteriĝus proksime al Granda Golfo, li multfoje petis Pemberton por provizoj suplementaj kaj viroj sed ĉiu peto estis rifuzita. Ĉe la Batalo de Haveno Gibson, Bowen, malgraŭ estanta severe superabunda, administrita prokrasti Ulysses S. la Armeo de Grant de Tenesio por plejparto de tago kaj li propre gvidis du repuŝatakojn. Por lia starejo, li estis antaŭenigita al generalo gravala 25an de majo, 1863, kvankam lia kandidatigo estis neniam aprobita de la Konfederacia Kongreso. Malgraŭ pledoj por plifortikigoj, Pemberton kaj Ĝeneralo Joseph E. Johnston malsukcesis reagi rapide kaj Grant estis kapabla rekomenci lian marŝon tra Misisipo. Post kiam unuiganta kun la ripozo de la armeo de Pemberton, Bowen estis donita dividon.[8] Li poste batalis ĉe la Batalo de Senegala Monteto, kie repuŝatako de lia divido preskaŭ fendis la armeon de Grant en duona. Kiam la ripozo de la armeo malsukcesita subteni lian atakon, Bowen estis devigita retiriĝi. Post kiam batalo Pemberton retiriĝis al Vicksburg kaj li ordonis Bowen kovri la retiriĝon. Li suferis malvenkon ĉe la Batalo de Granda Nigra Rivero Ponto sur la Granda Nigra Rivero. Akompananta Bowen al Misisipo estis edzino lia, Mary Kennerly Bowen de St. Louis. Ŝi rifuzis esti apartigita de ŝia edzo. Kiam Bowen lasis St. Louis eniri la militon, Mary estis de lia flanko, lasanta ilia du infanoj junaj, Menard Kennerly (aĝo 7) kaj Anna (aĝo 2) ĉe la familia hejmo esti zorgita por de la patrino de Mary.[9] Li partoprenis en la fina defendo de Vicksburg, helpanta en la malvenko de atencoj Uniaj, sed kreskis malsanan kun dysentery dum la sieĝo. Frue en la sieĝo, Bowen provita negoci kapitulacon kun Grant, amiko de la antebellum tagoj, sed estis turnita for; li ja helpis faciligi la intertraktadojn kiu gvidis al la julio 4 kapitulaco. Post kiam estanta paroled, li venkiĝis al disenterio kaj mortita proksime al Edwards, Misisipo.[10]
Li estis ĉe unue entombigita proksime al kie li mortis en Misisipo sed lia korpo estis poste translokigita al la Confederate Stata Armeo Tombejo en Vicksburg. Sekvanta lian morton, li estis laŭdita de liaj samtempuloj kiel estanta unu el la plej bonaj generaloj de la Okcidenta Teatro kaj plu-gvidita al de unu biografo kiel estanta la vera "Stonewall de la Okcidento". Aliaj samtempuloj ankaŭ kredita ke Bowen, "ne estis kunproponi al ajna Grava Generalo tiam en la Confederate Servo".[11] Provo post kiam al milito starigi monumenton al Bowen malsukcesita levi la necesajn financojn.[12] Liaj bustaj starejoj en la Vicksburg Nacia Militista Parko proksime al Stockade Redan sur Tombeja Vojo kun lia brigado.
Datoj de rango[redakti | redakti fonton]
- Kapitana (Misuro Ŝtata Gardisto), 1a de marto, 1861[13]
- Leŭtenanta kolonelo, 15a de aprilo, 1861
- Kolonelo, 11a de junio, 1861
- Brigadier generalo, 14a de marto, 1862
- Grava generalo, 25a de majo, 1863
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Tucker, p. 74.
- ↑ Patterson, p. 162.
- ↑ Tucker, pp. 28–30, 32–36, 45, 53–58.
- ↑ Tucker, pp. 66–72, 80–91.
- ↑ Tucker, pp. 98, 104–112.
- ↑ Tucker, p. 159.
- ↑ Cozzens, pp. 142, 174, 271–272, 295, 308–309.
- ↑ Tucker, pp. 176–184, 227–262.
- ↑ "Gen. La Edzino de John Bowen en Raymond". battleofchampionhill.org. Elŝutita 2017-11-27.
- ↑ Tucker, pp. 274–285, 289–291, 297–314.
- ↑ Tucker, p. 314.
- ↑ Tucker, pp. 2–8, 313, 323–324.
- ↑ Sifakis, p. 29.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- Ballard, Mikaelo B., Vicksburg, La Kampanjo kiu Malfermis Misisipon. Kapela Monteto, Nord-Karolino: Universitato de Nord-Karolina Gazetaro, 2004. ISBN 0-8078-2893-9.
- Cozzens, Peter. La Plej Mallumaj Tagoj de la Milito: La Bataloj de Iuka & Corinth. Kapela Monteto, Nord-Karolino: Universitato de Nord-Karolina Gazetaro, 1997. ISBN 0-8078-2320-1.
- Daniel, Larry, Shiloh: La Batalo kiu Ŝanĝis la Civilan Militon. Simon kaj Schuster, 1997. ISBN 0-684-83857-5.
- Eicher, John H. Kaj Eicher, David J., Civila Milito Altaj Komandoj. Stanford Universitata Gazetaro, 2001. ISBN 0-8047-3641-3.
- Patterson, Gerardo ., Ribeluloj de Okcidenta Punkto, Stackpole Libroj, 2002, .
- Sifakis, Stewart. Kiu Estis Kiu en la Confederacy. Nov-Jorko: FactsOnFile, 1988. ISBN 0-8160-2204-6.
- Glavo, Wiley, Shiloh: Sanga aprilo. Morningside Libroj, 1974. ISBN 0-89029-770-3.
- Tucker, Phillip Thomas. La Forgesita "Stonewall de la Okcidento": Grava Generalo John Stevens Bowen. Macon, Georgio: Mercer Universitata Gazetaro, 1997. ISBN 0-86554-530-8.
- Warner, Ezra J., Generaloj en Griza: Vivoj de la Confederate Komandantoj. Luiziano Ŝtata Universitata Gazetaro, 1959. ISBN 0-8071-0823-5.
- Historio de la Universitato de Kartvelio, Thomas Walter Reed, Premsigno: Ateno, Georgio: Universitato de Georgio, ca. 1949 p. 484