Jyotirindranath Tagore
| Jyotirindranath Tagore | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 4-an de majo 1849 en Kolkato |
| Morto | 4-an de marto 1925 (75-jaraĝa) en Ranĉi |
| Lingvoj | bengala |
| Ŝtataneco | Brita Hindio |
| Alma mater | Presidency University • Hindu School |
| Familio | |
| Patro | Debendranath Tagore |
| Frat(in)oj | Swarnakumari Devi • Rabindranath Tagore • Dwijendranath Tagore • Hemendranath Tagore • Satyendranath Tagore • Soudamini Debi |
| Edz(in)o | Kadambari Devi |
| Okupo | |
| Okupo | dramaturgo • verkisto • pentristo • tradukisto • muzikisto |
| Verkoj | Marcus Aureliuser Atmachinta Bharatbarshe |
Jyotirindranath TAGORE (bengale জ্যোতিরিন্দ্রনাথ ঠাকুর; 4a de Majo 1849 – 4a de Marto 1925) estis barata dramaturgo, muzikisto, eldonisto kaj pentristo.[1] Li ludis gravan rolon en la florado de la talento de sia pli juna frato, nome la unua ne-eŭropa ricevinto de Nobel-premio, nome Rabindranath Tagore.[2] Li estis frato ankaŭ de same verkistoj Dwijendranath Tagore, Hemendranath Tagore kaj Satyendranath Tagore.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Historiaj teatraĵoj -Purubikram (1874), Sarojini (1875), Ashrumati (Larmovirino, 1879), Swapnamayi (Revovirino, 1882).
- Satiraj teatraĵoj - Kinchit Jalajog (Some Refreshments, 1873), Eman Karma Ar Korbo Na (I will never do such a thing again 1877), Hathath Nabab (Suddenly a Ruler, 1884), Alik Babu (Strange Man, 1900).
- Tradukoj - el Kalidasa Abhijñānaśākuntalam (Rekono de Ŝakuntala) kaj Malati Madhava (Malati kaj Madhava); Mrichhatika de Sudrak (Little Clay Cart); Meditaĵoj de Marcus Aurelius, Julius Caesar de Shakespeare; Gita Rahasja de Bal Gangadhar Tilak.