Katalin Kováts
| Katalin Kováts | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 16-an de oktobro 1957 (64-jara) en Budapeŝto |
| Lingvoj | Esperanto • hungara • angla • franca • itala • nederlanda |
| Nacieco | hungaro |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Universitato Eötvös Loránd • Q25452188 |
| Familio | |
| Edz(in)o | Sylvain Lelarge |
| Infano | Petra Smidéliusz |
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto • lingvisto • matematikisto |
| Esperanto | |
| Verkis en Esperanto | Manlibro pri instruado de Esperanto |
| Esperantistiĝis en | 1976 |
Katalin KOVÁTS (antaŭe konata kiel Katalin SMIDÉLIUSZ, naskiĝis la 16-an de oktobro 1957 en Budapeŝto) estas hungara esperantisto, metodologo, pedagogo, lingvisto, esperantologo, trejnisto, matematikisto kaj vitrartisto[1], loĝanta en Nederlando.
Ŝi havis postenon en la hungara universitatranga katedro de aplikata lingvistiko, kie inter aliaj ankaŭ interlingvistiko estas la baza studobjekto por estontaj lingvistoj. En sia doktoriĝa disertacio ŝi analizis la propedeŭtikan valoron de Esperanto. Krom doni teoriajn lekciojn, ŝi ankaŭ trejnis lingvoinstruistojn pri metodologio. Siajn spertojn ŝi aktive uzas en la plibonigo de la Esperanto-instruado.
_0006.jpg)
Ŝi gvidis multajn Esperanto-kursojn kaj metodikajn seminariojn dise en la mondo (antaŭe kiel Katalin Smidéliusz). Ŝi estas kunlaboranto de la gazeto Monato ekde 1994 kaj estis vicredaktoro de Internacia Pedagogia Revuo (IPR) de 1994 ĝis 2006.
En 2001 ŝi fondis la retportalon edukado.net pri instruado de Esperanto, kaj de tiam daŭre redaktas ĝin. Ŝi estas membro de la Akademio de Esperanto ekde 2007 kaj estro de la ekzamenkomisiono de UEA ekde 2009.
Katalin Kováts havas kun sia franca edzo Sylvain Lelarge kvarlingvan filon Martin[2], kiu naskiĝis en 2001. Ŝi estas ankaŭ patrino de Petra Smidéliusz (iama estrarano de TEJO) kaj Bence Smidéliusz.
Distingoj[redakti | redakti fonton]
- En 2008, la retportalo edukado.net ricevis Diplomon pri Elstara Agado.
- En 2009, ŝi ricevis la Premion Ada Fighiera-Sikorska.
- En 2010, ŝi elektiĝis Esperantisto de la Jaro.
- En 2016, ŝi ricevis la Esperanto-Kulturpremion de la FAME-fondaĵo kaj la urbo Aalen.
- En 2018, ŝi ricevis la premion Deguĉi pro la multjara agado rilate al instruado de Esperanto
Verkoj[redakti | redakti fonton]
|
Trovu « Katalin Kováts » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo» |
- «Ĉu vi aŭdis, ke... ?»
- Memorlibro omaĝe al Andreo Cseh
- Kunaŭtoro kaj eldoninto de Poŝamiko
- Manlibro pri instruado de Esperanto, kolektiva verko, redaktis Katalin Kováts, Espero / ILEI - Partizánske / Hago, Junio 2009, ISBN 9788089 366057
- Stelsemantoj en la ora nordo
- Multaj artikoloj en i.a. IPR kaj revuo Esperanto
Notoj/referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ http://www.juvelina.nl/
- ↑ La filo kreskis kvarlingva (hungare kun la patrino, france kun la patro kaj nederlandlingve en la lernejo kaj medio).
Fontoj[redakti | redakti fonton]
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Libroj de kaj pri Katalin Kováts en la Esperantomuzeo kaj Kolekto por Planlingvoj
- Interparolo de la Esperanta podkasto Kern.punkto kun Katalin Kovats pri ŝia ŝatokupo fari artaĵojn el vitro.
- Katalin Kováts (2011). “Instruantoj de Esperanto estas la “soldatoj” de nia movado”, La Ondo de Esperanto (eo) (2 (196)), p. 3–4.
- D. Njagu (2 2013). “Libro pri duonhungara esperantisto en Svedlando”, Esperanto (eo). Recenzo pri la libro Tiberio Morariu kaj liaj samtempuloj.
| ||||||||||||||
