Klasika mitologio
Klasika mitologio aŭ Grek-romia mitologio estas la korpo de mitoj de la malnovgrekoj kaj romianoj kiel ili estas utiligitaj aŭ transformitaj per kultura ricevo. Kune kun filozofio kaj politika pensaro, mitologio reprezentas unu el la plej gravaj supervivoj de grek-romia antikvo ĉie en pli posta okcidenta kulturo.[1]
Klasika mitologio disponigis temon por ĉiuj formoj de vida, muzika, kaj literatura arto en la Okcidento, inkluzive de poezio, teatro, pentrarto, skulptarto, opero, kaj baleto, same kiel por formoj de popola kulturo kiel ekzemple Holivudaj filmoj, televidprogramoj, komiksoj, kaj videoludoj. Klasikaj mitoj ankaŭ estas aluditaj en scienca nomado, precipe en astronomio, kemio, kaj biologio, kaj en la psikanaliza teorio de Freud kaj la arketipa psikologio de Jung.
Dum la Mezepoko kaj Renesanco, kiam la latina restis la domina lingvo en Eŭropo por internacia klera diskurso, mitologiaj nomoj preskaŭ ĉiam aperis en latinigita formo. Kun la greka reanimado de la 19-a jarcento, aliflanke, grekaj nomoj komencis esti utiligitaj pli ofte,[2] kaj "Zeŭso" povas esti pli konata ol "Jupitero" kiel la nomo de la supera dio de la klasika panteono.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Pri "mythology,n jhbg" The Classical Tradition, eldonita de Anthony Grafton, Glenn W. Most, kaj Salvatore Settis (Harvard University Press, 2010), p. 614 et passim.
- ↑ Francis Haskell kaj Nicholas Penny, Taste and the Antique: The Lure of Classical Sculpture 1500-1900 (Yale University Press, 1981, 1998), p. xv.