Kondotiero

El Vikipedio, la libera enciklopedio
La kondotiero
desegno de Leonardo da Vinci

Kondotiero (itale: condottiero) Laŭ PIV, kondotiero estis itala aventurema bandestro de dungitaj soldatoj dum Mezepoko kaj Renesanco. Ĝenerale temis pri soldulo kiu kontrolis trupon, sur kiu li havis senliman povon, kaj starigis kontraktojn kun ajna Ŝtato interesita je liaj servoj. Dum la 15-a kaj 16-a jarcentoj, la tiel nomataj Grandaj Kompanioj formis verajn militajn lernejojn, kiuj realigis grandajn progresojn rilate al strategiaj kaj militaj taktikoj.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]