Konstantin Nikolajeviĉ Romanov

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Konstantin Nikolajeviĉ Romanov
Persona informo
Naskiĝo 21-an de septembro 1827 (1827-09-21)
en Sankt-Peterburgo, Sankt-Peterburga gubernio,  Rusia Imperio
Morto 25-an de januaro 1892 (1892-01-25) (64-jaraĝa)
en Pavlovsk
Mortis per pneŭmonito vd
Tombo Grand Ducal Burial Vault vd
Religio ortodoksismo vd
Lingvoj rusa vd
Ŝtataneco Rusia Imperio vd
Subskribo Konstantin Nikolajeviĉ Romanov
Familio
Dinastio Romanov-Holstein-Gottorp vd
Patro Nikolao la 1-a vd
Patrino Aleksandra Fjodorovna vd
Gefratoj Grand Duchess Maria Nikolaevna of Russia • Olga Nikolaevna of Russia • Grand Duchess Alexandra Nikolaevna of Russia • Grand Duchess Elizabeth Nikolaevna of Russia • Grand Duke Nicholas Nikolaevich of Russia • Grand Duke Michael Nikolaevich of Russia • Aleksandro la 2-a vd
Edz(in)o Princess Alexandra of Saxe-Altenburg vd
Amkunulo Q124357615 vd
Infanoj Olga Konstantinovna, reĝedzino de Grekio • Grand Duke Nicholas Constantinovich of Russia • Grand Duchess Vera Konstantinovna of Russia • Konstantin Konstantinoviĉ • Grand Duke Vyacheslav Constantinovich of Russia • Grand Duke Dimitri Constantinovich of Russia vd
Profesio
Okupo militistomonarko vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Konstantin Nikolajeviĉ Romanov (ruse Константин Николаевич; naskiĝinta la 21-an de julio 1827 en Sankt-Peterburgo, mortinta la 25-an de januaro 1892 en Pavlovsk) estis rusa grandduko kaj mararmeisto.

Vivo[redakti | redakti fonton]

La dua filo de caro Nikolao la 1-a frue ekokupiĝis pri maraj aferoj kaj iĝis en 1853 estro de la ministerio pri mararmeaĵoj. Poste li avanciĝis je gvidanto de la 20-a flotekiparo. Dum la Krimea milito li estradis en la Balta Maro. Post la morto de Nikolao li reklamis en la funkcio de parlamentestro por liberalaj reformoj. En la 11.6.1862 li iĝis guberniestro (namiestnik) en Pollando por antaŭenpuŝi, kune kun Wielopolski, reformojn bremsitajn post la Novembraj ribeloj. Sed jam la tagon de la alveno (3-a de julio) en Varsovio li vunditis dum atenco. En 1863 ekis longe preparita ribelo kaj en la 25.8. Konstantin revenis al Ruslando. Lin anstataŭis en la 31.10. generalo Berg.

Caro Aleksandro la 3-a demisiigis lin en 1882 de ĉiuj postenoj pro troa emo de liberalaj ideoj.

Privataĵoj[redakti | redakti fonton]

Lia instruisto estis la germano August Theodor von Grimm. Konstantin edziĝis en 1848 al princino Alexandra de Saksio-Altenburg, kun kiu li havis ses infanojn: Nikolaus (*1850; li iĝis neniismulo kaj ekziliĝis), Olga (*1851; edzino de la greka reĝo Georgo la 1-a), Vera (*1854; edzino de duko Eugen von Württemberg), Konstantin (*1858; edzo de princino Elisabeth von Sachsen-Altenburg, verkisto kaj akademiestro), Dmitri (*1860); Vjaĉeslav (*1862).

Fonto[redakti | redakti fonton]

Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 11. Leipzig 1907, p. 420, kio povas releĝi tie ĉi interrete.