Konstantin Simonov

Konstantin Simonov
Persona informo
Naskonomo	Кирилл Михайлович Симонов
Naskiĝo	15-an de novembro 1915 (1915-11-15) en Sankt-Peterburgo
Morto	28-an de aŭgusto 1979 (1979-08-28) (63-jaraĝa) en Moskvo
Lingvoj	rusa vd
Ŝtataneco	Soveta Unio vd
Alma mater	Literatura instituto Maksim Gorkij (–1938) Moscow Institute of Philosophy, Literature, and History (en) milita-politika akademio V. I. Lenino vd
Partio	Komunista Partio de Sovetunio (1942–) vd
Subskribo
Familio
Patro	Mikhail Simonov (en) vd
Patrino	Aleksandra Obolenskaya (en) vd
Edz(in)o	Larisa Zhadova (en) (1957–) Natalia Sokolova (en) Valentina Serova (en) Evgenia Laskina (en) vd
Infanoj	Aleksei Simonov (en)  ( Evgenia Laskina (en) ) vd
Profesio
Okupo	ĵurnalisto verkisto prozisto politikisto scenaristo tradukisto dramaturgo poeto milita ĵurnalisto vd
Laborkampo	Verkisto vd
Aktiva dum	1936–1979 vd
Postenoj Postenoj ano de Supera Soveto de Sovetunio vd
Honorigoj Honorigoj (1974)  Lenin-premio../... 29+ vd
Membrecoj Membrecoj Sindikato de Sovetiaj Verkistoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Konstantin Miĥajloviĉ SIMONOV (naskiĝnomo Kiril, ruse Константи́н Миха́йлович Си́монов ; la 15-an de novembro 1915 en Petrogrado, Rusia Imperio - m. la 28-an de aŭgusto 1979 en Moskvo, Sovetunio), estis soveta aŭtoro, poeto, dramisto kaj milita korespondanto, kies verkaro plejparte temis pri la Granda patriota milito.

Verŝajne plej fama poemo estas Atendu min (1941).

Militado

En 1940, li verkis sian unuan teatraĵon, kiu estis prezentita en teatro en Leningrado. En 1942, li estis nomumita bataliona komisaro kaj poste promociita al subkolonelo, daŭrigante sian rolon kiel milita korespondanto. Liaj artikoloj estis publikigitaj en la gazeto La Ruĝa Stelo. Li raportis el Bulgario, Rumanio, Jugoslavio, Pollando kaj Germanio kaj ĉeestis la Batalon de Berlino. Dum la milito, Simonov verkis tri teatraĵojn, du poemarojn, kaj novelon nomitan "Tagoj kaj Noktoj", kiu temis la Batalo de Stalingrado. Ĉe la fino de la milito, Simonov estis promociita al la rango de kolonelo (polkovnik).

Verkado

La ĉefa parto de la verko de Simonov temas pri milito. Aldone al siaj frontliniaj raportoj, li verkis romanojn kaj entute dek teatraĵojn. Pluraj el liaj verkoj estis filmitaj. Dum la Dua Mondmilito li ricevis la Stalin-premion tri fojojn. Dum la Stalin-epoko, Simonov verkis plurajn funebrojn de Stalin. Lia ĉefa verko estas konsiderata la romantrilogio La vivantoj kaj la mortintoj ( Ŝivje i mjortwyje, 1960), kies ĉefroluloj estas oficiroj kaj soldatoj de la Ruĝa Armeo en la milito kontraŭ la Wehrmacht . En ĝi, li ankaŭ senkompate priskribis por la unua fojo la erarojn faritajn de la sovetia gvidantaro de Stalin en 1941, kiuj kondukis al serio de detruigaj malvenkoj kontraŭ la antaŭenirantaj germanoj. La titolo de lia poemo “Mortigu lin!”, publikigita en 1942, kiu alvokas al la mortigo de germanoj (Wehrmacht-soldatoj), poste fariĝis unu el la plej konataj sovetiaj armeaj sloganoj.

Liaj emociaj poemoj pri amo, amikeco kaj hejmo igis lin ekstreme populara. La poemo “Atendu min” (Жди меня, Ŝdi menja ) pri la sopiro de frontsoldato al sia kunulino, dediĉita al Valentina Serova, fariĝis klasikaĵo kaj ofte estis muzikigita. Laŭ literaturaj kritikistoj, liaj verkoj celis la larĝan amasan guston.

Multaj filmoj estis faritaj en Sovetio laŭ la scenaroj de Simonov kaj bazita sur liaj laboroj:

Eksteraj ligiloj

• Konstantin Simonov ĉe Interreta filma datumbazo (angle)