Kooperativa moŝavo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Kooperativa moŝavo estas formo de setlejo, kiu konsistigas ian mezan vojon inter kibuco kaj moŝavo fare de laboristoj. Simile al kibuco, la teroj de la kooperativa moŝavo, la agrikulturaj iloj, la domoj kaj la agrikulturaj produktaĵoj estas posedaĵo de komuna asocio por ĉiuj membroj de la kooperativa moŝavo. Krome, la laboro estas plenumita laŭ centra aranĝo, kaj ĉiu familio ricevas "buĝeton" por bonteni sian hejmon laŭ sia grandeco kaj bezonoj. Tamen, male al la kibuco, kaj same kiel la moŝavo de la laboristoj, la kooperativa moŝavo havas nek komunan manĝoĉambron nek komunan loĝejon: ĉiu familio havas privatan terenon sur kiu la domo estas konstruita, kaj privatan bankan konton, en kiu ĝi kondukas siajn aferojn laŭ sia volo.

Jen la kvar principoj de la kunlabora sesio kiuj estis establitaj:

  • Ununura bieno de la tuta loĝloko, kiu ne estas dividebla
  • La enspezoj de ĉiu familio estos laŭ ĝia grandeco sen ia profesia aldono
  • La posedo de la havaĵoj de la moŝavo estas en la manoj de la asocio kaj ne de la loĝantoj
  • Malpermeso de flanka laboro ne tra la loĝloko