Kuvajto

	دولة الكويت
	Dawlat al-Kuwayt [Daŭlat al-Kuŭajt]
	Kuvajto
Detaloj	Detaloj
	Nacia himno: National Anthem of Kuwait
Bazaj informoj
Ĉefurbo	Kuvajturbo
Oficiala(j) lingvo(j)	araba lingvo
Ĉefa(j) lingvo(j)	moderna norma araba lingvo, golfa araba lingvo
Areo ; % de akvo	17 820 km²; ?
Loĝantaro	4 660 000
Loĝdenso	116 loĝ./km²
Horzono	UTC+03:00
Interreta domajno	.kw
Landokodo	KWT
Telefona kodo	+965
Plej alta punkto	Mutla Ridge
Plej malalta punkto	Persa Golfo
Politiko
Politika sistemo	konstitucia monarkio
Ŝtatestro	Sabah al-Ahmad al-Ĝabir as-Sabah
Ĉefministro	Nasser Al-Mohammed Al-Ahmed Al-Sabah
Ekonomio
Valuto	kuvajta dinaro
v • d • r

Kuvajto (arabe الكويت al-Kuwayt, [al-Kuŭajt]) estas malgranda nafto-riĉa monarkia ŝtato ĉe la bordo de la Persa golfo. Ĝia ĉefurbo same nomiĝas Kuvajto. La landon najbaras Sauda Arabio en la sudo kaj Irako en la nordo. Kuvajto situas en sudokcidenta Azio.

Oni kelkfoje nomas la landon Kuvajtio, por distingi ĝin de la urbo, sed pli ofte oni nomas la landon Kuvajto.

Bazaj informoj[redakti | redakti fonton]

Landkodo: KW.
E-nomo: Ŝtato Kuvajto.
Nacia nomo: [Daŭlat al-Kuŭajt], دولة الكويت.
Areo: 20.200 kv.km.
Politika sistemo: absoluta monarĥio.
Ŝtatestro: emiro ŝejko Ĝabir al-Ahmad al-Ĝabir as-Sabah (1993).
Ĉefurbo: Kuvajto (1.100 mil).
Urboj: Havali, Salmija, Ĝelib al-Ŝujak, Mina al-Ahmadi, al-Vafrah.
Loĝantaro: 1.664.000 (1995), inter ili 42% kuvajtaj araboj, 19% jordanaj araboj, 6% irakaj araboj, 6% libananoj.
Ŝtatlingvo: araba.
Kredantoj: muzulmanoj.
Eksporto: nafto.
Pokapa MNP: 17.390 $.
Monunuo: Kuvajta dinaro.
Heredaĵo: Kuvajturbo (parlamento, ruinigita nacia muzeo, muzeo de Tarik Raĝab), al-Ĝahrah (Red Fort, estas konata de la sieĝo de 1920).

Politiko[redakti | redakti fonton]

Ĉefo de ŝtato estas la Emiro, duon-hereda titolo. La emiro nomumas la ĉefministron, kiu ĝis antaŭ nelonge estis ankaŭ la kronprinco. Konsilo de ministroj helpas la ĉefministron en lia tasko kiel kapo de la registaro. La parlamento aŭ "Majlis al-Umma", konsistas el kvindek membroj, kiuj elektiĝas ĉiun kvaran jaron. Ĉar la aliro al la kuvajtia ŝtataneco estas tre limigata, nur 10% de la loĝantaro rajtas voĉdoni.

En tempo de la Osmanida imperio Kuvajtio estis provinco de Irako, sed Britio disigis ĝin el Irako, sub propra reĝanto (sub protektorato), ĉar estis malkovrita tie grandan riĉfontojn da nafto. Dum Saddam Hussein, Irako ne agnoskis Kuvajton kaj konsideris ĝin plu sia provinco. En 1990 ĝi konkeris Kuvajton, opiniante, ke Usono tion ne kontraŭos. Usono tamen militis kontraŭ Irako kaj, sub la egido de la UN kun forta multnacia koalicio de 500.000 viroj, restarigis la sendependecon de Kuvajto.