Louis François Armand de Vignerot du Plessis, duko de Richelieu

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Louis François Armand de Vignerot du Plessis, duko de Richelieu
Persona informo
Louis François Armand de Vignerot du Plessis de Richelieu
Naskiĝo 13-an de marto 1696 (1696-03-13)
en Parizo
Morto 8-an de aŭgusto 1788 (1788-08-08) (92-jaraĝa)
en Parizo
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Familio
Patro Armand Jean de Vignerot du Plessis vd
Patrino Anne Marguerite d'Acigné vd
Edz(in)o Anne-Catherine de Noailles • Jeanne de Lavaulx • Élisabeth Sophie of Lorraine vd
Amkunulo Louise Anne de Bourbon • Marie Sophie de Courcillon vd
Infanoj Septimanie d'Egmont • Antoine de Vignerot du Plessis • Louis-François Faur vd
Profesio
Okupo diplomato • bretteur • milita komandisto vd
Laborkampo politiko • militaj aferoj • diplomatio vd
Aktiva en Vieno vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Le Duc de Richelieu à la fin de sa vie (la duko R, fine de sia vivo). Pentraĵo de Louis-Charles-Auguste Couder, Muzeo de Historio de Francio de Versajlo[1].
Li vestas la novan kostumon de la ordeno de la Sankta Spirito (1777).

Louis-François-Armand de Vignerot du Plessis, duko de Fronsac poste duko de Richelieu (1715), princo de Mortagne, markizo de Pont-Courlay, grafo de Cosnac, barono de Barbezieux, barono de Cozes kaj barono de Saujon, marŝalo kaj pajro de Francio, estis franca nobelo kaj militisto naskiĝinta en Parizo la 13an de marto 1696 kaj mortinta la 8an de aŭgusto 1788 estante 92jaraĝa.

Biografio[redakti | redakti fonton]

La filo de pra-nevo de la kardinalo Richelieu, Louis-François-Armand de Vignerot du Plessis estis baptofilo de Ludoviko la 14-a kaj de la dukino de Burgonjo. Li estis fama pro siaj multaj geedziĝoj, amaferoj kaj eĉ klopodo seksallogi la baptopatrinon. Tiele li estis eĉ enprizonita dum sia junaĝo en la Bastilo. Poste li estis diplomato kaj altoficira militisto.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Ĉe la prefekturo de Akvitanio de Bordozo

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Jacques Levron, Le Maréchal de Richelieu, un libertin fastueux (Paris, Perrin, 1971);
  • Olga Wormser, Amours et intrigues du maréchal de Richelieu, collection «Les portique » n° 38 (le club français du livre, 1955);

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]