Mértola
Mértola | |||||
---|---|---|---|---|---|
urbo de Portugalo (1254 (Gregoria)–) municipo de Portugalio vd | |||||
Flago | Blazono | ||||
Administrado | |||||
| |||||
Poŝtkodo | 7750 | ||||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
Demografio | |||||
Loĝantaro | 7 274 (2011) [+] | ||||
Loĝdenso | 6 loĝ./km² | ||||
Geografio | |||||
Geografia situo | 37° 38′ N, 7° 39′ U (mapo)37.633333333333-7.65Koordinatoj: 37° 38′ N, 7° 39′ U (mapo) [+] | ||||
Alto | 87 m [+] | ||||
Areo | 1292,87 km² ( 129 287 ha) [+] | ||||
Horzono | UTC±00:00 [+] | ||||
| |||||
Alia projekto | |||||
Vikimedia Komunejo Mértola [+] | |||||
Mértola estas portugala urbeto kaj municipo apartenanta al distrikto Beja, regiono Alentejo, kun pli ol 2 000 loĝantoj (2021). Ĝi estas la sesa municipo plej etenda de Portugalio, kun 1 292,87 km² de areo.
Ĝi estas subdividita en sep fregezioj. La municipo limas en la nordo kun la municipoj Serpa kaj Beja, oriente kun Hispanio, sude kun Alcoutim kaj okcidente kun Almodôvar kaj kun Castro Verde.
La sidejo estas en la loĝloko Mértola, kiu havas ĉirkaŭ 6 205 loĝantojn (2021), nome en la samnoma freguesia Mértola.
Freguesias
[redakti | redakti fonton]- Alcaria Ruiva
- Corte do Pinto
- Espírito Santo
- Mértola
- Santana de Cambas
- São João dos Caldeireiros
- São Miguel do Pinheiro, São Pedro de Solis e São Sebastião dos Carros
Historio
[redakti | redakti fonton]Estas restaĵoj eĉ el Paleolitiko kaj ĉefe estis loĝado en la epoko de la Romia Imperio, kun la nomo Mírtilis Júlia.
Poste ŝajne okazis loĝigo fare de visigotoj ĝis la epoko de Al Andalus kun la nomo Martulá (Mārtulah), favorita de rivera haveno al Gvadiano, kaj ĝi eĉ iĝis ĉefurbo de la tajfo de Mértola.
Tio pluis ĝis la rekonkero de la zono fare de kristanoj post la Batalo de Ourique en 1139, nome en 1238 fare de Paio Peres Correia, superulo de la Militordeno de Sant'Iago da Espada.
Fine de la 19-a jarcento la historia mino disvolviĝis kaj okazis ekonomia kaj loĝantara pliiĝo. Tamen meze de la 20-a jarcento okazis krizoj mina, ekonomia kaj loĝantara, kaj sekve la mino fermiĝis en 1965 definitive. Eĉ la ŝipo kiu turismis laŭ la rivero ĉesis dum tempo sian funkciadon, ĉar la minentrepreno ĉesis sian zorgadon de la fluejo. Granda parto de lokanoj elmigris al la areo de Lisbono.
Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- Festivalo Islamico (kutime en majo) ne maltrafinda pro la riĉa islama kultura heredaĵo.
- Kastelo de Mértola
- Preĝejo de Mértola
- Restaĵoj de la Ponto de Mértola (Torre do Rio)
- Arkeologiejo de Mértola
- Municipa Muzeo de Mértola — islama kerno
- Romia domo
- Minista domo
Bildaro
[redakti | redakti fonton]-
Iama mino
-
Preĝejo de Mértola
-
Islamdevena pordo en la preĝejo
-
Kastelo kaj panoramo
-
Statuo de Ibn Kasar antaŭ la ĉefturo de la kastelo
-
Kastelo kaj maldekstre preĝejo, iam moskeo
-
Prakristana baziliko en la arkeologiejo
-
Teatrokinejo
-
Corte do Pinto
-
Espirito Santo
-
Horloĝturo
-
Akvofalo Pulo do Lobo
-
Panoramo de Mértola kaj la preĝejo malfone