Malgranda steligita dekduedro
| Malgranda steligita dekduedro | |
| |
| Klaku por rigardi turnantan bildon | |
| Speco | Regula pluredro |
| Vertica figuro | (5/2)5 |
| Bildo de vertico | 
|
| Simbolo de Wythoff | 5 | 25/2 |
| Simbolo de Schläfli | {5/2,5} |
| Figuro de Coxeter-Dynkin |    
|
| Indeksoj | U34 C43 W20 |
| Simbolo de Bowers | Sissid |
| Verticoj | 12 |
| Lateroj | 30 |
| Edroj | 12 |
| Edroj detale | 12{5/2} |
| χ | -6 |
| Geometria simetria grupo | Ih |
| Duala | Granda dekduedro |
| Bildo de duala | 
|
En geometrio, la malgranda steligita dekduedro estas unu el pluredroj de Keplero-Poinsot. Ĝi estas unu el kvar nekonveksaj regulaj pluredroj. Ĝi estas komponita el 12 stelokvinlateraj edroj, kaj kvin edroj kuniĝas je ĉiu vertico.
Ĝi komunigas la saman situon de verticoj kun la konveksa regula dudekedro. Ĝi ankaŭ komunigas la saman situon de lateroj kun la granda dudekedro.
Ĝi estas la unua el tri steligoj de la dekduedro.
Se la stelokvinlateraj edroj estas konsiderita kiel 5 triangulaj edroj, ĝi komunigas la sama surfaca topologio kiel la kvinpiramidigita dekduedro, sed kun pli altaj izocelaj triangulaj edroj.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- Wenninger, Magnus. (1974) Polyhedron Models - Pluredraj modeloj). Cambridge University Press. ISBN 0-521-09859-9.
- Coxeter, H. S. M.. (1938) The Fifty-Nine Icosahedra - La 59 dekduedroj. Springer-Verlag, New York, Berlin, Heidelberg. ISBN 0-387-90770-X.