Marteno la 1-a (Aragono)
El Vikipedio, la libera enciklopedio
Marteno de Aragono (n. la 29-an de julio 1356 - m. la 20-an de januaro 1410), konata kiel La Plejaĝa, la Homa, la Eklezia, estis Reĝo de Aragono, Valencio, Sardio, kaj Korsiko kaj Grafo de Barcelono de 1396 kaj reĝo de Sicilio) de 1409 (kiel Marteno la 2-a). Li estis la lasta rekta posteulo en legitima virlinio de Vilfredo la Harplena kaj per li la regado sur Barcelono venis al la fino.
Marteno estis dua filo de Petro la 4-a de Aragono kaj sia tria edzino Leonora de Sicilio, Marteno geedziĝis en 1372 kun Maria de Luna, filino de Don Lope, per ĉi tiu geedziĝo naskiĝis la unua filo kaj heredanto Marteno la Juna.
