Maurice Halbwachs

Maurice Halbwachs
Persona informo
Maurice Halbwachs
Naskiĝo	11-an de marto 1877 (1877-03-11) en Reims
Morto	16-an de marto 1945 (1945-03-16) (68-jaraĝa) en Buchenwald
Mortis pro	Kaĥeksio vd
Mortis per	disenterio vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Supera normala lernejo Universitato de Göttingen Universitato de Parizo vd
Familio
Patro	Gustave Halbwachs (en) vd
Gefratoj	Jeanne Halbwachs (en) vd
Infanoj	Francis Halbwachs (en) , Pierre Halbwachs (en) vd
Profesio
Okupo	sociologo profesoro filozofo psikologo statistikisto vd
Laborkampo	filozofio kaj sociologio vd
Aktiva en	Parizo vd
Postenoj Postenoj prezidanto (1938–1944) vd
Honorigoj Honorigoj (10-a de novembro 1955)  Medalo de Rezistado (1939)  Prix Fabien (en) (1925)  Montyon Science Award (en)  mort pour la France (en)  Kavaliro de Honora Legio vd
Filozofo
vd	Fonto: Vikidatumoj

Maurice HALBWACHS (n. la 11-an de marto 1877 en Reims - m. la 16-an de marto 1945 en koncentrejo Buchenwald) estis franca filozofo, sociologo, socia psikologo, reprezentanto de la Durkheim-a skolo de sociologio, fondinto de scienca esplorado pri historia kolektiva memoro. Subtenanto de la socialismo de J. Jaurès.

Vivo

De familio de alzaca-germana deveno, filo de mezlerneja instruisto pri la germana lingvo. Studis ĉe la École Normale (1898-1901). En 1904 kaj 1909 li vojaĝis al Germanio, kie li partoprenis en la katalogado de la verkoj de Leibniz, kaj poste studis ekonomikon kaj Marksismon.

Li instruis ĉe la liceoj de Reims, Tours, Nancy, en Caen inter 1918 kaj 1919, kaj en Strasburgo inter 1919 kaj 1935. En 1930 li estis vizitanta profesoro ĉe la Universitato de Ĉikago. En 1935 li ricevis katedron ĉe la Sorbonne. Prezidanto de la Franca Sociologia Societo (1938), vicprezidanto de la Psikologia Societo (1943). En majo 1944 li estis elektita estro de la katedro pri kolektiva psikologio ĉe la Kolegio de Francio.

Subtenanto de la ideoj de humanismo kaj socialismo, Halbwachs estis aktiva kontraŭulo de antisemitismo. Post la brutala murdo de la gepatroj de lia edzino (kiu estis de juda origino), li insiste postulis oficialan enketon de la aŭtoritatoj de okupita Francio. En julio 1944, unu el la filoj de Halbwachs estis arestita de la Gestapo kiel membro de la rezista movado. La 26-an de julio, Halbwachs mem, kiu ankaŭ estis socialisto, estis arestita. Li unue estis malliberigita en Fresnes kaj poste deportita al Buchenwald, kie li mortis pro disenterio.

Fakeco

Halbwachs laboris pri problemoj de demografio kaj tavoliĝo, spaca setlejo kaj socia morfologio, sed estas plej konata pro sia laboro pri kolektiva memoro, kiun li komencis en la 1920-aj jaroj, sintezante la ideojn de Durkheim pri kolektivaj reprezentadoj kun la filozofio de tempo de Bergson kaj kiu akiris larĝan rekonon en la lastaj jardekoj de la 20-a kaj frua 21-a jarcentoj. Ĉi tiuj verkoj estis tradukitaj en multajn eŭropajn lingvojn. Ili estis evoluigitaj en la verkoj de filozofoj, sociologoj kaj historiistoj - P. Ricoeur, J. Assmann kaj aliaj.

Verkaro

• Leibniz (1907, represita en 1928)
• La klaso ouvrière et les niveaux de vie (1913)
• Les origines du sentiment religieux d'après Durkheim (1925)
• Les Cadres sociaux de la mémoire (1925)
• La Population et les tracés de voies à Paris depuis cent ans (1928)
• La Kaŭzoj de Memmortigo (1930)
• Socia Morfologio (1930)
• Sociologie économique et démographique (1940)
• La Topographie légendaire des Évangiles en Terre Sainte; Etude de mémoire collective (1941)
• La Sociaj Klasoj (1942)
• La Kolektivaj Memoroj (1950)

Vidu ankaŭ

• Pierre Nora

Eksteraj ligiloj

• Tempolino de la vivo de HalbwachsArkivigite je 2014-11-17 per la retarkivo Wayback Machine (germane)
• https://www.cmh.ens.fr/ (Centro kreita en Memoro hodiaŭ)
• Biografia Video
• [1]