Mehetia

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Mehetia
montoinsulovulkano
Akvejo Pacifiko
Insularo Societa Insularo
Geografia situo 17° 53′ S, 148° 4′ U (mapo)-17.875-148.0675435Koordinatoj: 17° 53′ S, 148° 4′ U (mapo) f1
Situo de Mehetia
Situo de Mehetia

Map

Areo 2,3dep1 w3f4
Plej alta loko Monto Fareura
435 mf5
Loĝantaro (neloĝata)
bildo de insulo
vdr

Mehetia estas vulkaninsulo kun relative juna stratovulkano kiu ankoraŭ daŭre aktivas. Ĝi apartenas al la Alventaj insuloj de Franca Polinezio kaj situas 110 km oriente de Tahitio.

La insulo estas iom pli granda ol 2 kvadrataj kilometroj. La plej alta punkto estas 435 metroj.

Historio[redakti | redakti fonton]

Mehetia ekestis dum la lasta miliona jarnombro. Antaŭ ol eŭropanoj koloniigis la areon, polinezianoj loĝis sur la insulo kaj ĝi estis komercostacio inter Tahitio kaj la Tuamotuoj. En 1776 Samuel Wallis vizitis la insulon. Li estis la unua eŭropano kiu albordiĝis. En la sama jaro ankaŭ Louis Antoine de Bougainville vizitis ĝin. Ĝis 1806 la insulo estis loĝata. En tiu jaro soldatoj el la Tuamotua arkipelago suprizatakis la insulanaron. La tuta populacio estis fortransportita.

Pliposte en la 19-a jarcento la insulo estis uzata kiel punkolonio. Post tio ĝi definitive estis forlasita. En 1982 por la lasta fojo la vulkano erupciis. En 1986 ankoraŭ forta tertremo sekvis.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Desegnaĵo de James Cook el 1769