Mengu-Temuro
| Mengu-Temuro | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 13-a jarcento en nekonata |
| Morto | 1280 en nekonata |
| Ŝtataneco | Yuan |
| Familio | |
| Patro | Toqoqan |
| Patrino | Huchuhadun |
| Frat(in)o | Tuda Mengu |
| Edz(in)o | Khatun Oljaitu |
| Infanoj | Toqta • Tudan • Tuogulieer |
Mengu-Timuro aŭ Möngke Temür (mongole: Мөнхтөмөр) (? - 1280), Filo de Toqoqan Ĥan kaj Buka Ujin de Oirat kaj nepo de Batu Ĥan. Li estis ĥano de la Ora Hordo en 1266-1280. Lia nomo laŭlitere signifas "Eterna Kolero" en la mongola lingvo.
Dum lia regado, la mongoloj kun siaj rusaj aliancitaj entreprenis militkampanjojn kontraŭBizancio (ĉ. 1269-1271), Litovio (1275), kaj alanoj en Kaŭkazio (1277). La unua aludo eltrovita de historiistoj estis skribita sub nomo de Mengu-Timuro kaj enhavis informojn pri la liberigo de la Rusa Ortodoksa Eklezio kaj laŭdo al la Ora Hordo. Aliflanke, li estis ŝamanisto. Dum la regado de Mengu-Timuro, la ĝenovaj komercistoj aĉetis Caffa-n de lamongoloj.