Miĥail Ĵarov

Membrecoj
Membrecoj	Association of Filmmakers of the USSR (en) ; Blue Blouse (en) vd

Honorigoj
Honorigoj	(26-a de oktobro 1979) Ordeno de la Oktobra Revolucio; (4-a de novembro 1974) "Hammer and Sickle" gold medal (en) ; (4-a de novembro 1974) Ordeno de Lenin; (30-a de oktobro 1970) Ordeno de Lenin; (1970) Medalo «Por memorigi la 100-jaran datrevenon de la naskiĝo de Vladimiro Lenino»; (28-a de oktobro 1967) Medalo «Pro Distingita Laboro»; (27-a de oktobro 1967) Ordeno de Lenin; (18-a de junio 1964) People's Artiste of the Azerbaijan SSR (en) ; (26-a de oktobro 1949) Ordeno de Laborista Ruĝa Standardo; (1949) Popola artisto de Sovetunio; (1947) Stalin Prize, 2nd degree (en) ; (14-a de aprilo 1944) Ordeno de la Ruĝa Stelo; (1944) People's Artist of the RSFSR (en) ; (1942) State Stalin Prize, 1st degree (en) , kialo de la premio The Defense of Tsaritsyn (en) ; (1941) State Stalin Prize, 1st degree (en) , kialo de la premio Peter the First, Part One (en) ; (23-a de marto 1938) Ordeno de Laborista Ruĝa Standardo; (1935) Merited Artist of the RSFSR (en) ; Prize of the Ministry of Internal Affairs of Russia (en) ; Medalo «Pro Merita Laboro dum la Granda Patriota Milito 1941–1945»; Medalo «Veterano de Laboro»; Medalo “Por Memorigo de la 800-a Jaro de Moskvo”; Jubilea Medalo “Tridek Jaroj de Venko en la Granda Patriota Milito 1941–1945” ; vd

**Miĥail Ĵarov**
Miĥail Ĵarov
Persona informo
	Михаил Иванович Жаров
Naskiĝo	15-an de oktobro 1899; en Moskvo
Morto	15-an de decembro 1981 (82-jaraĝa); en Moskvo
Tombo	Novodeviĉje tombejo vd
Lingvoj	rusa vd
Ŝtataneco	Rusia Imperio ; Sovetunio vd
Partio	Komunista Partio de Sovetunio (1950–) vd
Familio
Edz(in)o	Lyudmila Tselikovskaya (en) (1943–1948) vd
Infanoj	Anna Zharova (en) vd
Profesio
Okupo	teatra aktoro ; verkisto ; aktoro ; teatra reĝisoro ; filmaktoro ; filmreĝisoro ; publika konato vd
Aktiva dum	1915–1978 vd
Honorigoj
Honorigoj	(26-a de oktobro 1979) Ordeno de la Oktobra Revolucio; (4-a de novembro 1974) "Hammer and Sickle" gold medal (en) ; (4-a de novembro 1974) Ordeno de Lenin; (30-a de oktobro 1970) Ordeno de Lenin; (1970) Medalo «Por memorigi la 100-jaran datrevenon de la naskiĝo de Vladimiro Lenino»; (28-a de oktobro 1967) Medalo «Pro Distingita Laboro»; (27-a de oktobro 1967) Ordeno de Lenin; (18-a de junio 1964) People's Artiste of the Azerbaijan SSR (en) ; (26-a de oktobro 1949) Ordeno de Laborista Ruĝa Standardo; (1949) Popola artisto de Sovetunio; (1947) Stalin Prize, 2nd degree (en) ; (14-a de aprilo 1944) Ordeno de la Ruĝa Stelo; (1944) People's Artist of the RSFSR (en) ; (1942) State Stalin Prize, 1st degree (en) , kialo de la premio The Defense of Tsaritsyn (en) ; (1941) State Stalin Prize, 1st degree (en) , kialo de la premio Peter the First, Part One (en) ; (23-a de marto 1938) Ordeno de Laborista Ruĝa Standardo; (1935) Merited Artist of the RSFSR (en) ; Prize of the Ministry of Internal Affairs of Russia (en) ; Medalo «Pro Merita Laboro dum la Granda Patriota Milito 1941–1945»; Medalo «Veterano de Laboro»; Medalo “Por Memorigo de la 800-a Jaro de Moskvo”; Jubilea Medalo “Tridek Jaroj de Venko en la Granda Patriota Milito 1941–1945” ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Association of Filmmakers of the USSR (en) ; Blue Blouse (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Miĥail Ivanoviĉ ĴAROV (ruse Михаил Иванович Жаров; naskiĝis la 27-an de oktobro 1899 en Moskvo, mortis la 15-an de decembro 1981 samurbe. Li estis eminenta rusa, sovetia aktoro kaj reĝisoro de teatro kaj kino.

Patro Ivan Nikolajeviĉ Ĵarov (1871-1951) estis trovito, do en moskva Nikolajevskij orfejo li akiris familian nomon Ĵarov de sia vartistino. Patrino Anna Semenovna (1874-1957) estis kamparanino veninta Moskvon el Smolenska gubernio. La patro estis tipografiisto. Krom filon Miĥail la gepatroj havis ankoraŭ tri filinojn: Lidia (1902-1986), Aleksandra (1907-1969) kaj Nina (1911-1989). La familio loĝis en la bela distrikto de Moskvo nomata Samoteka.

Ekde 1913 Miĥail laboris kune kun la patro en la presejo kiel kompostisto.

Teatra kariero

En 1915 komenciĝis la teatra kariero de Ĵarov, kiu tiam laboris kiel kontoristo kaj asistanto en moskva Zimin teatro (tie nun funkcias Moskva Opereto Teatro). Iufoje li rolis ordinaran figuranton.

En 1920 li sukcese finis studion ĉe Teatro de Arta Kultura Unio de Laboristaj Organizoj. Ĝis 1937 Ĵarov servis kiel profesia aktoro en kelkaj moskvaj teatroj.

Ekde 1938 ĝis morto en 1981 li estis aktoro kaj reĝisoro de prestiĝa Malij Ŝtata Akademia Teatro de Rusio. Tie li aperigis tri siajn spektaklojn, kiuj longtempe furoris.

Kinokariero

Miĥail Ĵarov estis tre populara kinoaktoro, kiu unufoje aperis surekrane en efemera rolo de soldato en filmo "Caro Ivan Vasiljeviĉ Groznij" en 1915. Lia lasta rolo de distrikta policano Fjodor Aniskin okazis en 1978. Entute la aktoro rolis en 63 filmoj kaj reĝisoris siajn tri filmojn.

Vivodona Atesto

La filmo "Vivodona Atesto" (ruse "Путевка в жизнь") alportis grandan famon al Miĥail Ĵarov, kiu tre reale rolis banditon Ĵigan. Ĝi estis la unua sona sovetia filmo pri aperigo de komunumo por senhejmuloj. Ĵarov kantis tie akompaninte per gitaro. Premiero okazis la 1-an de junio 1931. Reĝisoro Nikolaj Ekk gajnis la Unuan premion de Festivalo de Venecio en 1932. La filmon kun plezuro spektis tiam en 107 landoj de la mondo. Sonon oni registris per patentita sistemo "Tagefon", kiun inventis la rusa inĝeniero Paŭlo Tager.

Familio

Miĥail Ĵarov estis kvarfoje edzo.

la unua edzino nomiĝis Dina kaj estis je du jaroj pli aĝa ol la edzo. En 1921 naskiĝis ties filo Eŭgeno, kiu poste iĝis aktoro.
la dua Ljudmila Poljanskaja estis same aktorino. Diverstempe ŝi naskis du filojn, sed tiuj mortis.
la tria Ljudmila Celikovskaja kelkfoje partoprenis en filmado kune kun Ĵarov. En filmo "Aera koĉero" (ruse Воздушный извозчик) elpensita intrigo de amo de la maljuna piloto al juna kantistino feliĉe realiĝis kaj geaktoroj geedziĝis tiam (1943 - 1950). Ili ne havis gefilojn.
la kvara Maja Gelŝtejn estis je tridek jaroj pli juna (18 j) ol la edzo (48 j), kiam ili konatiĝis. La gepatroj havis du filinojn: Anna (1951) kaj Liza (1953).

Filatelisto

Ĵarov estis pasia filatelisto. Dumvive li kolektis poŝtmarkojn laŭ du temoj: "Arto" kaj "Portretoj".

Gratifikoj

Popola aktoro de USSR (1949)
Heroo de Socialisma Laboro (1974)
du Lenin-ordenoj (1970, 1974)
Stalin-premio de la Unua grado pro rolo de Aleksandr Menŝikov en filmo Petro la Unua (1941)
Stalin-premio de la Unua grado pro rolo de kozako Perĉiĥin en filmo "Defendo de Caricin (1942)
Stalin-premio de la Dua grado pro spektaklo Vivu maristoj! (ruse За тех, кто в море!) (1947)
Kelkaj kromaj ordenoj kaj medaloj