Mi estas Legendo (romano)
I Am Legend | |
---|---|
literatura verko | |
Aŭtoroj | |
Aŭtoro | Richard Matheson |
Lingvoj | |
Lingvo | angla lingvo |
Eldonado | |
Eldondato | 1954 |
Eldonejo | Gold Medal Books |
Ĝenro | vampire fiction • post-apokalipsa fikcio • sciencfikcio • malutopia fikcio |
Loko de rakonto | Los-Anĝeleso |
Honorigoj | Tähtivaeltaja Award • NPR Top 100 Science Fiction and Fantasy Books |
I Am Legend estas sciencfikcia romano de usona verkisto Richard Matheson, kiu havis grandan influon sur la formado de la bildigo de vampiroj en la moderna literaturo, la popularigo de la koncepto de tutmonda apokalipso pro pandemio kaj la ideo de priskribante vampirismon kiel malsanon. La romano, publikigita en 1954, estis sufiĉe sukcesa. La filmoj The Last Man on Earth (1964), The Omega Man (1971) kaj la samnoma I Am Legend (2007) estis bazitaj sur ĝi. Krome, ekzistas neoficiala filmadaptigo - la filmo I am Warrior (2007). La romano ankaŭ inspiris la filmon Night of the Living Dead (1968)
Matheson ricevis la ideon por la romano spektante la hororan filmon Drakulo : "Se unu vampiro estas timiga, kiel estus vidi tutan mondon de vampiroj?" La verkisto mem inventis la nomon ĝi ne estas referenco al la biblia "Mi estas legio" el la Evangelio laŭ Marko.
En intervjuo en 2004, Matheson diris ke li konsideris la romanon "I Am Legend" unu el siaj plej sukcesaj verkoj. Ekde 1970 ĝis nun, Warner Bros posedas la aŭtorrajtojn al la verko.
Intrigo
[redakti | redakti fonton]La intrigo kovras periodon de tri jaroj (1976 ĝis 1979) en tiama estonta Los-Anĝeleso. Pro pesto disvastigita de moskitoj, ĉiuj en la mondo ŝajnas esti mortinta kaj revivigita kiel vampiroj. Nur Roberto Neville pluvivis kaj estas imuna kontraŭ la pesto. Li atribuas tion al okazaĵo dum sia militservo en kiu li estis mordita per sepsa vesperto.
januaro 1976. La ĉeffiguro de la romano, Roberto Neville estas la ununura persono kiu ne kontraktis la malsanon, kies simptomoj similas vampirismon. Roberto vastigis sian domon en fortikaĵon kiu ĉiam estas sieĝita fare de vampiroj dum la nokto.
Dum la tago li forlasas sian sekurdomon armitan por trovi kandelojn, benzinon kaj manĝaĵon kaj mortigas la dormantajn vampirojn. Dum la nokto, vampiroj aperas antaŭ lia domo, kontraŭ kiu Neville povas nur defendi sin per lignaj palisoj kaj mem-plantita ajlo, ĉar la vampiroj ne povas esti mortigitaj per municio. Li ankaŭ devas elteni la psikologian torturon de la vampirgvidanto, lia iama najbaro, kiu konstante petas al li forlasi sian domon.
Neville suferas de memoroj de sia morta edzino kaj filino kaj mondo for eterne, kiu kondukas lin al depresio kaj troa drinkado de viskio. Por ne freneziĝi, li trinkas multe, kaj li kaj lia domo estas ĝenerale sufiĉe neglektitaj.
Por teni sin okupata, li faras testojn sur mortigitaj vampiroj por eltrovi pli pri la malsano kaj ebla kuraco. Li unue devas instrui al si ĉion, kion li devas fari. Roberto malkovras ke ĝi estas kaŭzita de bakterio en la sangocirkulado kiu vivas simbioze kun la vampiroj kiam ekzistas sufiĉe da sangoprovizo, sed iĝas parazita kiam ĝi venas en kontakton kun oksigeno kaj kaŭzas la morton de la estaĵoj. Li ekkomprenas ke ne la paliso tra la koro mortigas la estaĵojn, sed la aero kiu eniras la sangocirkuladon. En siaj esploroj li trovas novan taskon kaj reakiras la kuraĝon alfronti la vivon. Kiam li malkovras ke hundo en la najbareco pluvivis, li provas akiri ĝian fidon. Tamen, ĉi tio estas nur parte sukcesa. Kiam Roberto rimarkas ke la hundo estas vundita, li kaptas ĝin kaj provas trakti ĝin. Tamen, la hundo mortas baldaŭ poste. Tio igas Roberto'n plonĝi en profundan krizon de signifo.
Sed ne ĉiuj falis viktimoj de la epidemio. Iun tagon li renkontas junan virinon kiu ankaŭ povas piediri en la sunlumo kaj prenas ŝin en sian domon. Post komenca malfido, li evoluigas amon por ŝi, kiun ŝi ŝajne reciprokas. Li rakontas al ŝi ĉion kion li eltrovis pri la pesto. Tamen, kiam li malkovras ke ŝi ankaŭ estas infektita, ŝi batas lin senkonscie. En letero ŝi rivelas al li ke kelkaj el ili sukcesis evoluigi pilolon kiu retenas ŝin vivanta malgraŭ infekto. Ili nomas sin "vivantaj vampiroj" (kontraste al "mortaj vampiroj"). Ili ne estas imunaj kontraŭ la pesto kiel Neville, sed daŭre estas vivantaj kaj eĉ povas ekzisti en sunlumo. Ŝi estis sendita al li kiel spiono ŝi volontulis por tiu tasko ĉar li mortigis ŝian edzon, kiu estis antaŭ la domo de Roberto kiel vampiro; La virino konsilas al li forlasi sian domon kaj fuĝi al la montoj, ĉar membroj de ŝia speco baldaŭ venos por preni lin. Ŝiaj kunvampiroj vidas Neville kiel monstro ĉar li tratranĉis la pojnojn de vampiroj por ŝpari interesojn post kiam li malkovris ke ĝi estis pli efika. Ili vidas ĉi tiun metodon kiel nenecesa krueleco fare de entrudiĝinto. Li decidas kontraŭ forkuri. Roberto rigardas de la fenestro kiel la "vivantaj vampiroj" masakras siajn mortajn ekvivalentojn. En paniko, li tiam malfermas fajron sur la invadaj vampiroj, sed tiam estas grave vundita per ili. La "vivantaj vampiroj" finfine ekstermas la "mortintajn vampirojn" kaj nova socio aperas.
Kiam Neville vekiĝas grave vundita en karcero, la virino donas al li venenan pilolon por gluti antaŭ ol li estas publike ekzekutita. Ŝi estas persono ĉe la pinto de la hierarkio de la nova socio kaj tial povis kontrabandi la pilolon en la karceron. Ŝi klarigas al li ke por la vampiroj li estas nenormala monstro pri kiu ili timas ĉar ili ne komprenas ĝin.
Ĉar ili lernis vivi kun la malsano kaj ĝi estas mito kiu mortigis tiujn, kiuj amis ilin. Li estas por ili kia vampiroj kutimis esti por la homaro: malico kiu devas esti detruita. Kiel fina ago, li glutas la pilolojn donitajn al li, surmetas rideton kaj mortas. La romano finiĝas per la titola linio: Mi estas legendo.
Efiko
[redakti | redakti fonton]La romano, kiu kombinas sciencfikcion kaj hororajn elementojn de la vampira romano, estis grandega sukceso. Matheson senigas vampirismon de ĝia origina, mita signifo kaj igas ĝin "malsano".
La usona horora verkisto Stephen King estis inspirita de "I Am Legend" por sia dua romano Salem Must Burn.
Usona reĝisoro George A. Romero nomis la libron grava inspiro por sia filmo Night of the Living Dead.
Filmadaptiĝoj
[redakti | redakti fonton]La romano unue estis adaptita en filmon en 1964 kiel The Last Man on Earth, ĉefroligante Vincent Price. Tamen, la nomo de la ĉeffiguro estis ŝanĝita de Neville al Morgan.
En 1971, la romano funkciis kiel bazo por la filmo The Omega Man, ĉefroligante Charlton Heston.
Nova filmadaptigo de la romano estis sur la kartoj dum jaroj, sed la projekto estis plurfoje arkivita. Komence, Ridley Scott laŭsupoze direktis kaj Arnold Schwarzenegger laŭsupoze ludis la gvidrolon foje, Michael Bay ankaŭ estis planita direkti, sed tiuj projektoj ne faris ĝin preter la planadstadio; Finfine, en septembro 2006, filmado komenciĝis sur refilmigo titolita I Am Legend, en kiu Will Smith ludis la ĉefrolon de "Robert Neville" kaj estis reĝisorita fare de Francis Lawrence. La refilmigo estis publikigita en Usono la 14-an de decembro 2007 kaj la filmo estis publikigita en kinejoj en Germanio la 10-an de januaro 2008.
Kadre de la refilmigo, la usona produktentrepreno The Asylum, kiu specialiĝas pri mockbusters, produktis la filmon I Am Omega, bazitan sur la romano, kun Mark Dacascos en la gvidrolo.
Deflankiĝante de la originalo, en ĉiuj filmoj la protagonisto estas portretita kiel edukita sciencisto en la unuaj tri adaptoj kiujn li esploras kaj trovas terapion, kiun li ankaŭ pludonas;
Referencoj
[redakti | redakti fonton]Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Apokalipsa kaj poŝtapokalipsa fikcio
- Survivalismo
- Vampira literaturo
- Zombio