Mijake Ŝihej
| Mijake Ŝihej | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 16-an de oktobro 1901 en Gubernio Ŝimane |
| Morto | 29-an de majo 1980 (78-jaraĝa) en Tokio |
| Lingvoj | Esperanto |
| Ŝtataneco | Japanio |
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto |
MIJAKE Ŝihej (naskiĝis la 16-an de oktobro 1901 en Simaneken - mortis la 29-an de majo 1980 en Tokio) estis membro de la Akademio de Esperanto kaj Honora Membro de UEA.
Esperantistiĝinte en ĉ. 1920, li estis inter 1931 kaj 1971 unu el la plej aktivaj gvidantoj de la japana Esperanto-movado. De marto 1932 ekskluzive li oficis kiel sekretario de JEI.
Eble lia plej grava iniciato estis la lanĉo de kunloĝaj Esperanto-kursoj en 1962. Tiu maniero organizi kursojn poste sufiĉe enradikiĝis. Li redaktis la revuon Esperanto-Lernanto 1933.[1]
Mijake iniciatis Japanan Esperanto-Literaturan Societon en 1932, kiu celis plibonigon de stilo de japanaj verkistoj kaj elekton de japanaj tradukindaj verkoj. Mijake kompilis Vortaro de Esperanto (Esperanto-Japana, Japana-Esperanta). (1965), verkis Elementa legolibro de Esperanto (1971) kaj tradukis literaturaĵojn el la japana, franca kaj angla.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Elementa legolibro de Esperanto (1967)
- Kihon esuperanto bunpó (1972)
- Oktobro
Tradukoj[redakti | redakti fonton]
- Daudet, Alphonse: Leteroj el mia muelejo (1949)
- Okamoto, Kidoo: Epizodo en Ŝuzenĵi (1931)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ informoj en la Enciklopedio de Esperanto de 1934
