Miklós Surányi
| Miklós Surányi | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 16-an de februaro 1882 en Mindszentgodisa | |
| Morto | 23-an de junio 1936 (54-jaraĝa) en Budapeŝto | |
| Tombo | Malnova tombejo de Budapeŝto vd | |
| Ŝtataneco | Hungario vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | ĵurnalisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Miklós Surányi [miklOŝ ŝurAnji], laŭ hungarlingve kutima nomordo Surányi Miklós estis hungara ĵurnalisto, verkisto, membro de Societo Petőfi, membro de Societo Kisfaludy.
Miklós Surányi naskiĝis la 16-an de februaro 1882 en Felsőmindszent. Li mortis la 23-an de junio 1936 en Budapeŝto.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Miklós Surányi frekventis gimnazion kaj universitaton en Pécs. Inter 1903-1908 li aliĝis al redakta stabo de gazeto en Budapeŝto, poste li havis postenon pri arĥivo en Máramarossziget, sed li ankaŭ ĵurnaladis en la loka gazeto. En 1918 li emeritiĝis, tamen poste en Budapeŝto li daŭre ĵurnaladis kaj verkadis.
Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]
- A trianoni páva 1916 debuta romano
- A szent hegy (La sankta monto) 1917 - romano
- Floriche 1918 - noveloj
- A mester (La majstro) 1921 - romano
- A nápolyi asszony 1924 premiita romano kun 5 eldonoj
- Elíziumi mezőkön 1924 - studoj
- A halhatatlan ember 1925 - dramo
- Ketten (Duope) 1928 - noveloj
- Aranybástya 1934 - premiita teatraĵo
- Egyedül vagyunk (Ni estas solaj) 1936 - skandala romano pri ama vivo de István Széchenyi