Minoritana monaĥejo (Opava)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Minoritana monaĥejo
ĉeĥe Minoritský klášter
Minoritana monaĥejo
Minoritana monaĥejo
Oficiala nomo: Minoritský klášter
Ŝtato Ĉeĥio Ĉeĥio
Regiono Moraviasilezia regiono
Distrikto Distrikto Opava
Administra municipo Opava
Historia regiono Ĉeĥa Silezio
Situo Minoritana monaĥejo
 - koordinatoj 49° 56′ 09″ N 17° 54′ 15″ O / 49.93583 °N, 17.90417 °O / 49.93583; 17.90417 (mapo)
Fondo 13-a jarcento
Horzono MET (UTC+1)
 - somera tempo MET (UTC+2)
Situo enkadre de Ĉeĥio
Situo enkadre de Ĉeĥio
Situo enkadre de Ĉeĥio
Vikimedia Komunejo: Minorite monastery in Opava
Portalo pri Ĉeĥio

Minoritana monaĥejo situas en la centro de moderna urbo Opava, ĉe la preĝejo de Sankta Spirito.

Historio[redakti | redakti fonton]

La monaĥejo estis fondita veršajne en la jaro 12341238 per Mjeŝko la 1-a Teŝina, tamen estas certe, ke en 1250 minoritanoj estis ĉi tie, ĉar tiujare la opava monaĥejo estis inkluzivita al la ĉeĥa-pola provincio de Minoritanoj[1]. Kune kun la monaĥejo fratoj konstruis ankaŭ preĝejo de la Sankta Spiritu, kiu estis plej granda kaj plej grava preĝejo en duka urbo Opavo, kion konfirmas la fakto, ke la opavaj dukoj ĉeestis al sankta meso ĉi tie, kaj en tiu preĝejo ili estis entombigitaj.

En la 14-a jarcento la ĉeĥa reĝo Venceslao la 2-a alportis al Opavo klaraninoj, kaj donis ilin domo kaj tero sur la norda flanko de minoritana preĝejo. La monaĥejo de klarininoj kun la preĝejo de sankta Klara estis kompletigita en la jaro 1305. Ekde la fino de la 14-a jarcento en monaĥejo situas la landa kortego, kiu estis ĉi tie ĝis la 1854.

Dume la husanaj militoj, en 1414, tri de fratoj estis bruligitaj. Alia katastrofo kiu frapis la monaĥejo, estis elrabo kaj detruado multajn historiajn artefaktojn per la sekvantoj de Marteno Lutero en la jaro 1564. La monaĥejo rezistis ankaŭ tri grandaj devastandaj fajroj, unu fajro eksplodis en 31-an de junio 1431, la dua en 24-an de aprilo 1689, kaj la tria en 20-an de julio 1790.

En la jaroj 1735-1758 la monaĥejo estis rekonstuigita kaj barokigita, kaj en tiu formo la monaĥejo restis ĝis hodiaŭ.

Ŝirmejon en monaĥejo trovis la krakova episkopo Karol Skórkowski, en jaroj 1835-1851, kiuj aŭstriaj ŝtataj organoj forpelis de Krakovo pro la subteno, kiuj li donis al la novembra ribelo.

Al la fino de la Dua mondmilito, dume la ostrava operaco, Opavo estis bombardita kaj preskaŭ tute detruita. Ankaŭ minoritana monaĥejo ne evitis tiun sorton. Post la milito, la monaĥejo estis restarigita, sed fratoj ne povis vivi ĉi tie longatempe. En la februaro 1948 komunistoj en Ĉeĥoslovakio efektivigis puĉon kaj ekregis. En la aprilo 1950 (dum la "Akce K" - likvidado monaĥejoj en Ĉeĥoslovakio) estis fratoj deportitaj, kaj monaĥejo estis ŝtatigita.

Minoritanoj reakiris monaĥejon en la komenco de 1990-aj jaroj. Nuntempe (2020) tie loĝas 4 fratoj.

Estas necese diri, ke dume la tuta historio de ĉeesteco de la minoritanoj en duka urbo Opavo, fratoj ĉiam servis urbanoj ne nur spirituale, sed ili ankaŭ disponigis la parto de monaĥejo por la publikaj aŭtoritatoj, helpis malriĉuloj, kaj ĉiuj kiuj bezonas helpon. Minoritanoj en opava ĝis hodiaŭ estas konigitaj kiel konfesantoj de la tuta kvartalo.

Entombigitoj en minoritana preĝejo[redakti | redakti fonton]

  • dukino Juta Falkenberg - edzino de Nikolao la 2-a
  • duko Venceslao 1-a Opava

Pluaj fotoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Bohumil Kaděra: Opavské chrámy. Opava, Opavské chrámy, 2002. ISBN 80-238-8754-8
  • Dalibor Prix: Počátky a rozvoj minoritského kláštera ve středověku. In: Opava: sborník k dějinám města. Opava: AVE – Informační centrum Opavska, 1998.
  • Dušan Foltýn a kol.: Encyklopedie moravských a slezských klášterů. Praha, Libri, 2005. ISBN 80-7277-026-8

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]