Muzeo de Arthistorio de Vieno

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Muzeo de Arthistorio de Vieno
arta muzeo
Lando Aŭstrio vd
Situo Innere Stadt
Adreso Museumsplatz 2
Situanta sur Burgring
Estiĝo 1921
Direktoro Sabine Haag • Gustav Glück • Hermann Julius Hermann • Arpad Weixlgärtner • Alfred Stix • Fritz Dworschak • August Oktav Ritter von Loehr • Hans Demel • Karl Wisoko-Meytsky • Fritz Eichler • Ernst Buschbeck • Vinzenz Oberhammer • Eduard Holzmair • Erwin Maria Auer • Friederike Klauner • Hermann Fillitz • Wilfried Seipel
Koordinatoj 48° 12′ 14″ N, 16° 21′ 42″ O (mapo)48.20380216.361787Koordinatoj: 48° 12′ 14″ N, 16° 21′ 42″ O (mapo)
Muzeo de Arthistorio de Vieno (Vieno)
Muzeo de Arthistorio de Vieno (Vieno)
DEC
Muzeo de Arthistorio de Vieno
Muzeo de Arthistorio de Vieno
Situo de Muzeo de Arthistorio de Vieno
Map
Muzeo de Arthistorio de Vieno
Jaraj vizitantoj: {{{vizitantoj}}}
Retpaĝo https://www.khm.at/
vdr
Ĉefa ŝtuparo de la Muzeo de Arthistorio de Vieno.
Detalo de la fasado.
Interno de la muzeo.

La Muzeo de Arthistorio de Vieno (germane Kunsthistorisches Museum) estas unu de la plej gravaj muzeoj de belartoj kaj ornamartoj de la mondo. Ĝi havas sidejon en palaco de la Ringstraße, kronita per oklatera kupolo. La termino Kunsthistorisches Museum aplikeblas kaj al la institucio kaj al ties ĉefa konstruaĵo.

Ĝi inaŭguriĝis en 1891 samtempe kiel la Muzeo de Natura Historio (Naturhistorisches Museum) fare de la imperiestro Francisko Jozefo de Aŭstrio-Hungario. Ambaŭ muzeoj havas identajn eksterojn kaj estas unu antaŭ alia flanke de la Placo Maria-Terezia. Ambaŭ konstruaĵoj estis starigitaj inter 1872 kaj 1891 laŭ la planoj desegnitaj de Gottfried Semper kaj Karl Freiherr von Hasenauer.

Ambaŭ muzeoj de la Ringstraße estis menditaj de la imperiestro por havigi taŭgan hejmon por la enorma artokolekto de de la familio de Habsburgoj kaj fari ĝin alirebla al la granda publiko. La fasado konstruiĝis el sabloŝtono. Ĝi havas ortangulan planon kaj finas per kupolo 60 metrojn alta. Tiu estas kronita de kolosa statuo de Palas Atena. La interno de la konstruaĵo estas lukse ornamita per marmoro, ornamaĵoj el stuko, orfolioj kaj pentraĵoj, kio faras ĝin jam artaĵo mem.

Tiu muzeo estas hejmo de la plej bonkvalita kolekto de Rubens kaj de lia etoso, kun tiu de la Muzeo Prado, same kiel de variaj gravaj portretoj de Velázquez, kiuj estis senditaj de la reĝo Filipo la 4-a pro la parencaj ligiloj kiuj ekzistis inter ambaŭ kortegoj. La grupo de pentraĵoj de Pieter Bruegel la pliaĝa estas ĉirkaŭ unu triono de ties tuta enhavo.

Bildaro[redakti | redakti fonton]

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Monreal, L., Grandes Museos, vol. 2, Editorial Planeta, 1975. ISBN 84-320-0460-X (kompleta kolekto)

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]