Myriam El Khomri

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Myriam El Khomri
Myriam El Khomri en septembro 2014.
Myriam El Khomri en septembro 2014.
Persona informo
Naskiĝo 18-a de februaro 1978
en Rabato
Flago-de-Maroko.svg Maroko
Lingvoj franca [#]
Ŝtataneco Francio [#]
Alma mater Universitato de Bordozo 4 • Universitato de Parizo 1 Panteono-Sorbono [#]
Partio Socialista Partio
Profesio
Okupo politikistoministroadvokato [#]
Verkado
Verkoj El Khomri law [#]
Subministro komisiita pri urba politiko, ĉe la ministro pri urbo, junularo kaj sportoj
Prezidento François Hollande
Vicurbestro de Parizo komisiita pri infanprotektado kaj faka antaŭgardo
Dum 16-a de marto 20085-a de januaro 2011
Vicurbestro de Parizo komisiita pri sekureco kaj antaŭgardo
Dum 5-a de januaro 201127-a de aŭgusto 2014[1]
[#] Fonto: Vikidatumoj
Wikidata-logo.svg
Information icon.svg
vdr

Myriam El Khomri, naskiĝinta la 18-an de februaro 1978 en Rabato (Maroko), estas franca politikistino . Membro de la nacia konsilio de la Socialista Partio, ŝi estis elektita en la 18-a arondismento de Parizo kaj sidas en la Konsilio de Parizo. La 26-an de aŭgusto 2014, ŝi estis nomumita subministro komisiita pri urba politiko en la 2-a registaro de Manuel Valls.

Originoj kaj familia vivo[redakti | redakti fonton]

Myriam El Khomri estas naskiĝinta la 18-an de februaro 1978 en Rabat (Maroko)[2]. Filino de bretona patrino kaj maroka patro, ŝi vivis dum siaj dek unuaj jaroj en Tanger (Maroko), kiu estis laŭ ŝi fabela periodo[3]. Poste, ŝi ekloĝis kun sia familio en Thouars (Deux-Sèvres) poste en Mérignac, apud Bordeaux[4].

Ŝi estas patrino de du filinoj, Jasmine kaj Thelma[5].

Profesia kariero[redakti | redakti fonton]

En 2001, sekve de la elekto de Bertrand Delanoë kiel urbestro de Parizo, ŝi aliĝis kiel kunlaborantino la urbodomon de la 18-a arondismento de Parizo kie ŝi estis komisiita pri antaŭgardo, sekureco kaj droga dependeco.

Politika kariero[redakti | redakti fonton]

Membro de la Socialista Partio ekde 2002[3], ŝi estas membro, ekde la kongreso de Reims en 2008, de la nacia konsilio de la partio.

Pariza elektito[redakti | redakti fonton]

En marto 2008, ŝi estis elektita en la 18-a arondismento de Parizo, sur la listo de Daniel Vaillant-Bertrand Delanoë. Ŝi estas ekde tiam ano de la Konsilio de Parizo kaj vicurbestro de Parizo, komisiita pri infanprotektado kaj faka antaŭgardo. La 18-an de februaro 2011, ŝi estis nomumita vicurbestro de Parizo komisiita pri antaŭgardo, sekureco kaj tiel anstataŭas Georges Sarre. La 5-an de aprilo 2014 ŝi estis elektita vicurbestro de Parizo komisiita pri sekureco, antaŭgardo, urba politiko kaj integriĝo[2], sed demisiis la 27-an de aŭgusto 2014, post sia nomumo al la registaro[1].

En la kampanjo por la municipaj balotoj de 2014 en Parizo, ŝi estis unu el la proparolantoj de Anne Hidalgo, kiu antaŭvidis ŝin kiel postsekvanto de Daniel Vaillant en la 18-a arondismento de Parizo, la elira urbestro preferis Éric Lejoindre. Ŝi estis reelektita kun la sama ofico kiel vicurbestro[6].

En la registaro[redakti | redakti fonton]

Ŝi estas, ekde la 26-a de aŭgusto 2014, subministro komisiita pri urba politiko en la 2-a registaro de Manuel Valls[7], ĉe Patrick Kanner, ministro pri urbo, junularo kaj sportoj. Ŝi tiam forlasis siejn plenumajn oficojn en la urbodomo de Parizo la 27-an de aŭgusto 2014[1].

Ŝi faris sian unuan publikan aperon en Nantes la 7-an de septembro 2014 okaze de la fondo la la kolektivo « Pas sans nous » (esperante "ne sen ni"), kunordigo de grupoj de popolaj kvartaloj [8].

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. 1,0 1,1 1,2 Myriam El Khomri. Ville de Paris. Arkivita el la originalo je 2014-10-06. Alirita 2021-09-02.
  2. 2,0 2,1 Biografio (la 26-an de aŭgusto 2014). Arkivita el la originalo je 2016-03-03. Alirita 2014-10-02.
  3. 3,0 3,1 Myriam El Khomri, la alia marokanino de la 2-a registaro de Manuel Valls (la 27-an de aŭgusto 2014). Arkivita el la originalo je 2014-08-29. Alirita 2014-10-02.
  4. Nicolas Michel (la 21-an de oktobro 2011). Myriam El Khomri, superatenti kaj antaŭgardi.
  5. Candice Nedelec. Myriam El Khomri: politika espero.
  6. Sonya Faure et Willy Le Devin (la 26-an de aŭgusto 2014). El Khomri, l’évidence parisienne. liberation.fr. Arkivita el la originalo je 2014-10-05. Alirita 2014-10-02.
  7. malkovrita konsisto de la 2-a registaro de Manuel Valls, gazeto Le Figaro, la 26-an de aŭgusto 2014.
  8. Thomas Saint-Cricq (la 8-an de septembro 2014). Urba politiko: agantoj de popolaj kvartaloj lanĉas «Pas sans nous». mediapart.fr.