Nagykálló
| Nagykálló | |||
 | |||
|
|||
| Areo | 69 km² (6 900 ha) | ||
|---|---|---|---|
| Loĝantaro | 9 329 | ||
| Poŝtkodo | 4320 | ||
| Telefona antaŭkodo | 42 | ||
 Vikimedia Komunejo: Nagykálló
| |||
| Retpaĝo: nagykallo.hu | |||
Nagykálló [nadjkAlO] estas urbo en Hungario en regiono Norda Ebenaĵo, en departemento Szabolcs-Szatmár-Bereg, en Distrikto Nagykálló, kies centro estas.
Situo[redakti | redakti fonton]
Nagykálló situas sur ebenaĵo, laŭ flankovojoj, laŭ fervojo Nyírbátor-Nyíregyháza. La lasta urbo troviĝas 14, Nyirbátor 22, Debrecen 47, Budapeŝto 235 km.
Historio[redakti | redakti fonton]
La loko estas loĝata ekde la Arpad-epoko, unuafoje menciis ĝin dokumentoj en 1274. La komunumo ricevis rangon de kampurbo en 1315, la komerco, metia industrio forte evoluis. En la 15-a jarcento, ĝi estis plej loĝata komunumo de departemento Szabolcs kaj estis departementejo ĝis 1876.
Oni konstruis tie fortikaĵon dum la turka epoko de Hungario, kiu iĝis limfortikaĵo en 1574. Oni setligis tie en 1606 nobeligitajn hajdukojn partoprenintojn de la Bocskai-liberecbatalo. Je ordono de la Ferenc Rákóczi la 2-a, oni detruis la fortikaĵon en 1709.
La kampurbo iĝis en 1747 departementejo de Szabolcs, sed la evoluo de la komunumo rompis en la 19-a jarcento, ĉar la landaj fervojaj linioj ne tuŝis la kamparan urbon kaj la administraj reformoj de 1876 igis departementejo Nyíregyháza. Nagykálló iĝis distriktejo kaj povis reakiri la urban rangon nur en 1989.
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
- romkatolika preĝejo Sanktaj Petro kaj Paŭlo (Nagykálló) (1783)
- Grek-katolika preĝejo Sankta Mikaelo (Nagykálló)
- Kalvinana preĝejo (Nagykálló) (ĉirkaŭ 1710), la kampanilo estas 60 m-ojn alta
- copfa iama departementa domo (hodiaŭ Instituto por malsanuloj mense aŭ nerve)
- Memordomo de Frigyes Korányi
Famuloj[redakti | redakti fonton]
En Nagykálló naskiĝis:
- ĉefkuracisto Frigyes Korányi
- infankuracisto Miklós Berend
- juristo András Torma
- ministro András Vonza
- pentristo Imre Ámos
- verkisto György Lőrinczy.
