Odiro

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Odiro (ruse оканье, Okanje) estas regula klare distingita prononco de fonemoj /o/ kaj /a/ en la rusa lingvo, kontrasta al adiro, kiam tiuj fonemoj nedistingeblas en neakcentitaj pozicioj. Odiro estas specifa trajto de nordaj dialektoj,[1] samkiel de la dialektoj de Kaluga, Kostroma kaj Vologda. Kontraste, adiro estas la ĝenerale disvastiĝinta norma prononco de la rusa lingvo.

Vidu: Adiro, Codiro.

Referencoj[redakti | redakti fonton]