Odo la Granda

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Odo la Granda (nomita ankaŭ EudesEudo) (mortis ĉirkaŭ 735), estis Duko de Akvitanio ĉ. 700[1]. Lia teritorio inkludis tiujn de la Duklando Vaskonio en sudokcidenta Gaŭlio kaj de la Duklando de Akvitanio (tiam situanta nordoriente de la rivero Garono), nome regno etenda el Luaro al la Pireneoj, kun ĉefurbo en Tuluzo. Li retenis tiun domenon ĝis sia abdiko en 735.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Pierre Riche, The Carolingians: A Family who forged Europe, Trad. Michael Idomir Allen, (University of Pennsylvania Press, 1993), 29–30.