Ofertorio
Ofertorio (de la latina offerre = doni, prezenti) estas liturgia kanto dum la oferpreparado dum la mescelebrado. Dume oni kolektas la mondonacojn kaj portas la oferendaĵojn (pano kaj vino) sur la altaron. Sekvas la preparado de la oferendaĵoj kaj la oferpreĝo.
Tradicie la ofertorio estas ĥormuziko ŝanĝanta laŭ la proprio, origine antifone recitata psalmo. Ekzistas ankaŭ orgen-ofertorioj kaj aliaj instrument-ofertorioj kiel instrumenta prezentado dum diservo. En Germanio ekz. oni ofte kantas je ĉi tiu loko oferkanton.
Gravaj overtorioj
[redakti | redakti fonton]Ĥoro
- Orlando di Lasso, Sacrae Cantiones (1582 resp.. 1585);
- Giovanni Pierluigi da Palestrina, Offertoria totius anni (1593)
Ĥoro, orgeno, trumpetoj kaj komunumo
- Ralph Vaughan Williams, All people that on earth do dwell (The Old 100th), ofertorio okaze de la kronado de la reĝino Elizabeto la 2-a
Orgeno
- Louis Lefébure-Wely, pluraj ofertorioj i.a. en la kolekto L'Organiste Moderne.
- Jean Langlais, Deux Offertoires pour tous les temps (1943)