Oleksandr Dovĵenko
Oleksandr Dovĵenko | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
Persona informo | |||||
Олександр Петрович Довженко | |||||
Naskiĝo | 29-an de aŭgusto 1894 en Sosnytsia | ||||
Morto | 25-an de novembro 1956 (62-jaraĝa) en Moskvo | ||||
Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
Mortis per | korinfarkto vd | ||||
Tombo | Novodeviĉje tombejo vd | ||||
Etno | ukrainoj vd | ||||
Lingvoj | rusa vd | ||||
Ŝtataneco | Ukraina Popola Respubliko • Ukraina Ŝtato • Ukraina Soveta Socialisma Respubliko • Rusia Imperio • Sovetunio vd | ||||
Alma mater | Kieva Nacia Ekonomika Universitato «Vadim Hetman» • Hlukhiv National Pedagogical University of Oleksandr Dovzhenko vd | ||||
Partio | Borotbists vd | ||||
Memorigilo ![]() | |||||
Familio | |||||
Edz(in)o | Yuliya Solntseva vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | filmreĝisoro • scenaristo • filmproduktoro • verkisto • filmmuntisto • diplomato • reĝisoro vd | ||||
Aktiva dum | 1914–1956 vd | ||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Dovĵenko Oleksandr (ukraine Олександр Петрович Довженко; ruse Александр Петрович Довженко 11-an de septembro 1894 [ 29-a de aŭgusto laŭ la Julia kalendaro ], Ĉernigova gubernio, la Rusia imperio — la 25-an de novembro 1956, Peredelkino, Moskva provinco, RSFSR, Sovetunio) estis sovetia ukraina kino-reĝisoro, scenaristo, verkisto. Naskiĝis en Ĉernihiva provinco, finis pedagogian instituton, poste lernis en Ukraina Arta akademio (Kievo), plialtigis profesian nivelon en Berlino. Fondinto de ukraina kinematografio. La filmo "Tero" estis inkludita en la listo de la 12 plej bonaj filmoj de ĉiuj tempoj kaj nacioj laŭ la versio de la Monda Ekspozicio en Bruselo.[1]
Laboris kiel pentristo, de 1926 - reĝisoro de Odesa kinostudio, de 1929 - Kijiva kinofabriko (nun - Dovĵenka Nacia kinostudio). Dum la Dua mondmilito laboris en dokumenta kaj propaganda ĝenro. Pro konflikto kun partiaj aŭtoritatuloj li estis ekzilita de Ukrainio en Moskvon, kie laboris en kinostudio "Mosfilm" (ekde 1946). Dum pli ol 20-jara kariero estris produktadon nur de 20 filmoj, el kiuj la plej konataj estas:
- Sumka dipkurjera (1927);
- Zvenigora (1928);
- Arsenalo (1928);
- Tero (1930);
- Ŝĉors (1939);
- Miĉurin (1948);
- Poemo pri maro (1959, ne finita)
Por Ukraina antologio estas esperantigata lia novelo "Ĥato".
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Mortintoj en Moskvo
- Naskiĝintoj en 1894
- Mortintoj en 1956
- Viroj
- Naskiĝintoj la 29-an de aŭgusto
- Mortintoj la 25-an de novembro
- Ukrainaj reĝisoroj
- Ukrainaj verkistoj
- Ukrainaj komunistoj
- Sovetiaj komunistoj
- Sovetiaj reĝisoroj
- Sovetiaj scenaristoj
- Sovetiaj diplomatoj
- Reĝisoroj de la Rusa avangardo
- Naskiĝintoj en Ukrainio
- Mortintoj en Peredelkino