Operaco Barbaroso

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Operaco Barbaroso
Konflikto: Granda Patruja Milito
Germana kirasita kolono direktanta al Murmansk - komenco de operaco "Silberfuchs".
operaco
Daŭro: 22-a de junio 1941 - decembro 1941
Loko: Pollando, Belorusio, Ukrainio, Moldavio, Ĉebaltejo, okcidento de Rusio
Rezulto: Taktika venko de Akso, strategia malsukceso
Flankoj
Akso:
Tria regno Germanio
Ŝablono:Flagicon Rumanio
Ŝablono:Flagicon Finnlando
Itala reĝlando Italio
Hungara reĝlando (1920-1946) Hungario
Slovaka ŝtato Slovakio
Sendependa ŝtato Kroatio Kroatio
Blua divizio
Sovetunio Sovetunio
Komandantoj
Tria regno Adolf Hitler

Tria regno Franz Halder
Tria regno Wilhelm von Leeb
Tria regno Fedor von Bock
Tria regno Gerd von Rundstedt
Ŝablono:Flagicon Ion Antonescu
Itala reĝlando Giovanni Messe
Itala reĝlando Italo Gariboldi
Ŝablono:Flagicon C. G. E. Mannerheim

Sovetunio Stalin

Sovetunio Georgij Ĵukov
Sovetunio Alexandr Vasilevskij
Sovetunio Semjon Budjonnyj
Sovetunio Kliment Voroŝilov
Sovetunio Semjon Timoŝenko

Forto
~3,9 (inkluzive de rezervoj) de milionoj da soldatoj,
3 600 tankoj,
4 389 aviadiloj
de komence ~3,2 milionoj ( pli poste 5 milionoj )
12-15 000 tankoj,
35-40 000 aviadiloj (11 357 batalkapablaj al la 22-a de junio 1941)
Perdoj
250 000 mortintoj[1]
500 000 vunditoj
25 000 serĉitoj[2]
2 093 aviadiloj
2758 tankoj
802 191 mortintoj (nur dokumentitaj perdoj)[3]
3 000 000 vunditoj
3 300 000 militkaptitoj.[4][5]
21 200 aviadiloj[6][7][8]
20 500 tankoj
vdr

Operaco Barbaroso estas germana koda nomo (modelo por la nomo estis Frederiko la 1-a Barbaroso) por invado ĝis Sovetunio, kiu denove malfermis orientan batalfronton en 1941 - 1945 kaj komencis Grandan Patrujan Militon. La prilaboradon de la atako ordonis Adolf Hitler jam mallongtempe post kapitulaco de Francio kaj direktilo n-ro 2 estis aprobita kaj subskribita la 18-an de decembro . La operaco Barbaroso estis komencita la 22-an de junio 1941 kaj finis en decembro de 1941, kiam la elĉerpintaj germanaj soldataroj ne kapablis en kruelaj vintraj kondiĉoj kaj dum plifortiĝanta rezisto de Ruĝa Armeo daŭrigi en sia antaŭenpaŝo kaj transiris en defendon. Kvankam eblas la germanan militiron en la paso de Barbaroso konsideri kiel venka, temis pri la venko tre multekoste pagita kaj nesufiĉa, ĉar ĝi ne sufiĉis al tio, por ke Sovetunio estu rompita, kaj pli lngdaŭran militon Tria regno kaj ĝiaj aliancanoj ne povis permesi al si. En la sekvantaj jaroj komencis reaiĝis supero de industrio de Aliancanoj (ĉefe de Sovetunio, Usono kaj Unuiĝinta Reĝlando) kaj iliaj kreskantaj batalspertoj tiamaniere, ke Germanio kaj ties satelitoj fine ne kapablis rezisti al ĝi.

Referencoj

  1. http://www.feldgrau.com/stats.html
  2. http://www.feldgrau.com/stats.html
  3. Krivosheev, G.F, 1997, p.96. Documented losses only
  4. About the German Invasion of the Soviet Union
  5. THE TREATMENT OF SOVIET POWS: STARVATION, DISEASE, AND SHOOTINGS, JUNE 1941- JANUARY 1942
  6. Bergström, p117
  7. Krivosheyev, G. 1993
  8. Note: Soviet aircraft losses include all causes