Pacienco
Pacienco laŭ PIV estas:
- Virto de tiu, kiu rezignacie kaj trankvile eltenas malbonon.
- Eco de tiu, kiu kviete atendas iun, ion malfruiĝantan.
- Eco de tiu, kiun ne lacigas la longeco kaj malfacileco de ties laborado.
Iel tiu eco estas konsiderata ero de karaktero kiu efikas por sukcese atingi celojn. Male malpacienco estas ofte kaŭzo de malsukceso, ĉar urĝe pelata agado kutime malsukcesas pro manko de zorgemo.
La pacienco estas kapablo kiu permesas kelkajn homedojn (Bonoboj kaj Homoj) elteni malfacilaĵojn. Tiele tiu kiu spertas paciencon plifortiĝas iom post iom, dum fortuloj scipovas esti ĉiam pacienculoj.
En la Biblio estas la espero fida en la liberiga interveno de Dio; kristana pacienco signifas, tiele, persevero en espero. Malo estas kolero.