Pandito

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Pandito (en sanskrito: पण्डित; paṇḍita) estas fakulo kaj instruisto, aparte sperta pri sanskrita lingvo, kiu konas la kvar Vedajn skribaĵojn, nome hinduaj ritaro, juro, religio, muziko, kaj/aŭ filozofio sub estreco de Guruo ĉe Gurukulo aŭ estis tutorita laŭ la antikva Veda akademia tradicio Guru-Ŝiŝja. La propra vorto pundito estis deriva el ĝi kaj estis uzata por pli amplekse referenci al jeno: Siddhaoj, Siddharoj, Nathoj, Asketoj, Sadhuoj, aŭ Jogistoj.

Ekzemploj[redakti | redakti fonton]