Pernambukaj landinternaj arbaroj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Pernambukaj landinternaj arbaroj
ekoregiono
ekoregiono • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]

Pernambukaj landinternaj arbaroj (Tero)
Pernambukaj landinternaj arbaroj (Tero)
Situo de la ekoregiono.
vdr

La pernambukaj landinternaj arbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la orient-sudamerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj. Ĝi estas parto de la Atlantikaj arbaroj, tiuj ĉi estantaj samtempe biodiverseco-riĉaĵejo de Naturprotekto Internacie kaj tutmondaj 200-regiono.

La ekoregiono troviĝas en orienta Brazilo inter la pernambukaj marbordaj arbaroj kaj la sekaj kaatingaj arbedaroj de landinterna Brazilo.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

La pernambukaj landinternaj arbaroj kovras areon de 22 700 kvadrataj kilometroj, etendante tra partoj de la subŝtatoj Paraibo, Pernambuko, kaj Alagoaso. Ili etendiĝas ekde Kurimataŭ-Rivero en la nordo ĝis la Sankta-Francisko-Rivero en la sudo. La pernambukaj landinternaj arbaroj troviĝas landinternaj rilate al la pernambukaj marbordaj arbaroj, etendante ekde sedimentaj altebenaĵoj proksime de la marbordo supren al la orientaj deklivoj de Borborema Altebenaĵo. En la norda parto de la ekoregiono, la landinternaj arbaroj situas proksime de la marbordo, ĵus malantaŭ la marbordaj mangrovoj de Rio Piranhas kaj la atlantik-marbordaj restingaoj.

La klimato estas tropika. La jarpluvo varias de 1 250 al 1 750 mm, kun seka sezono de oktobro al marto.

Flaŭro[redakti | redakti fonton]

Arbarrezervejo de Pedra Talhada, Quebrangulo, Alagoaso.

La superrega arbartipo estas la kvar-etaĝa (emerĝa, kanopea, subetaĝa, kaj subarbaraĵa) atlantika kvazaŭ-decidua arbaro, kie emerĝaj arboj atingas ĝis 35 metrojn. Multaj arboj faligas siajn foliojn dum la seka sezono de oktobro al marto. Karakterizaj emerĝaj kaj kanopeaj arboj inkludas Astronium fraxinifolium (anakardiacoj), Enterolobium contortisiliquum (fabacoj), Cordia trichotoma (boragacoj), kaj Tabebuia chrysotricha (bignoniacoj). La pernambukaj landinternaj arbaroj gastigas la plej grandajn restantajn populaciojn de Brazil-arbo (Caesalphinia echinata).

Faŭno[redakti | redakti fonton]

La ekoregiono gastigas 343 da birdospecioj kaj 132 da mamulospecioj [1].

Multaj specioj estas endemiaj en la pernambukaj landinternaj kaj marbordaj arbaroj. La birdospecioj inkludas Hemitriccus mirandae (tiranedoj), anambeon de blanka flugilo (Xipholena atropurpurea), Tangara fastuosa (traŭpedoj), kaj flavvizaĝan kardelon (Carduelis yarrellii).

Minacoj kaj konservado[redakti | redakti fonton]

Nur 5% de la origina arbaro restas; la resto estis senarbagata por ligno kaj lignokarbo, agrikulturo, aŭ brutarobienumado. La plej multaj el la ceteraj arbarorestoj estas malgrandaj (1-10 hektaroj) kaj specio-malriĉaj.

Nuntempe (en 1997), nur tri naturprotektejoj kovris partojn de la ekoregiono, protektante areon de 90 kvadrataj kilometroj da arbaro. La Arbarrezervejo Pedra Talhada en Quebrangulo, Alagoaso, estas grava rifuĝejo por la endanĝerigataj birdoj de la ekoregiono.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Hoekstra, J. M.. (2010) The Atlas of Global Conservation: Changes, Challenges, and Opportunities to Make a Difference. University of California Press. ISBN 978-0-520-26256-0. Arkivigite je 2013-04-04 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2013-04-04. Alirita 2013-07-31.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]


Neotropisaj tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj
NT0101 Araŭkariaj humidaj arbaroj  Argentino,  Brazilo
NT0102 Atlantik-marbordaj restingaoj  Brazilo
NT0103 Bahiaj marbordaj arbaroj  Brazilo
NT0105 Boliviaj jungaoj  Bolivio,  Peruo
NT0106 Kaating-enklavaj humidaj arbaroj  Brazilo
NT0116 Kokos-insulaj humidaj arbaroj  Kostariko
NT0117 Mar-andaj montarbaroj  Venezuelo
NT0120 Kubaj humidaj arbaroj  Kubo
NT0121 Montarbaroj de orienta Reĝa Kordilero  Ekvadoro,  Kolombio,  Peruo
NT0131 Jamajkaj humidaj arbaroj  Jamajko
NT0142 Napaj humidaj arbaroj  Ekvadoro,  Kolombio,  Peruo
NT0144 Nordorient-brazilaj restingaoj  Brazilo
NT0148 Centlaj marĉarbaroj  Meksiko
NT0150 Paranaj-paraibaaj landinternaj arbaroj  Argentino,  Brazilo,  Paragvajo
NT0151 Pernambukaj marbordaj arbaroj  Brazilo
NT0152 Pernambukaj landinternaj arbaroj  Brazilo
NT0153 Peruaj jungaoj  Peruo
NT0154 Petenaj-verakrucaj humidaj arbaroj  Gvatemalo,  Meksiko
NT0160 Marbordaj arbaroj de Serra do Mar  Brazilo
NT0162 Ĉiapas-patrinmontaraj humidaj arbaroj  Gvatemalo,  Meksiko,  Salvadoro
NT0164 Sud-floridaj rokejoj  Usono
NT0165 Sud-andaj jungaoj  Argentino,  Bolivio
NT0166 Humidaj arbaroj de sudokcidenta Amazonio  Brazilo,  Bolivio,  Peruo
NT0167 Talamankaj montarbaroj  Kostariko,  Panamo
NT0176 Verakrucaj humidaj arbaroj  Meksiko

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]