Personeco

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Personeco

1) Tio, kio konsistigas la personon; propra kaj memstara ecaro.

2) Kunaranĝo de psikaj elementoj, kiuj igas individuon agi propramaniere kaj senti sin malsama ol ĉiu alia, kaj kiuj organiziĝis laŭ unika maniero dum la evoluo de la koncerna individuo.

3) Kapablo esti persono en leĝaj aferoj.

(fonto PIV 2002)