Pierre Cardin
| Pierre Cardin | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Pietro Costante Cardin |
| Naskiĝo | 2-an de julio 1922 en Sant'Andrea di Barbarana |
| Morto | 29-an de decembro 2020 (98-jaraĝa) en Neuilly-sur-Seine |
| Tombo | Tombejo de Montmartre |
| Lingvoj | franca • itala • angla |
| Ŝtataneco | Italio • Francio |
Subskribo 
| |
| Okupo | |
| Okupo | grand couturier • mododezajnisto • entreprenisto |
| TTT | |
| Retejo | https://pierrecardin.com/en/ https://pierrecardin.com/fr/home/ |
Pierre Cardin (la 2a de julio 1922 - la 29a de decembro 2020) estis franca modokreanto naskita en Italio. Carden estas konata pro sia avangarda stilo kaj dezajnoj inspiritaj de la spaca epoko. Li preferis geometriajn formojn kaj ĉeftemojn, foje kontraste al la korpostrukturo de la virino. Li reklamis unuseksan modon, foje eksperimente kaj ne nepre praktike. Ankaŭ konata pro la "vezikrobo" kiun li prezentis en 1954. Pierre Cardin estis nomumita Bonvola Ambasadoro de Unesko en 1991, kaj la 16-an de oktobro 2009 li estis nomumita Bonvola Ambasadoro de la Organizaĵo pri Nutrado kaj Agrikulturo (FAO).
Vivo[redakti | redakti fonton]
Cardin naskiĝis kiel Pietro Cardin [1] en San Biagio di Calallata, proksime de Trevizo.
En 1945 li translokiĝis al Parizo, kie li studis arkitekturon kaj laboris kun Jean Paquin. Li ankaŭ laboris kun Elsa Schiaparelli ĝis kiam li iĝis la ĉefdezajnisto de Christian Dior en 1947, sed estis maldungita de sia laboro ĉe la moddomo de Cristobal Balenciaga.
En 1950 li fondis sian propran moddomon.
Lia publikigo komenciĝis kiam li dezajnis proksimume tridek kostumojn por la "Partio de la Jarcento", maskobalo ĉe la Palaco Lavia en Venecio, kiu okazis la 3-an de septembro 1951.
Carden komencis dezajni altan modon en 1953.
Carden estis la unua modokreanto se temas pri dezajni luksajn vestaĵojn por la japana merkato, post turneado de Japanio en 1959. En la sama jaro, li estis forpelita de la Asocio de Biciklantoj post kiam li lanĉis kolekton de vestaĵoj por la masoj por la Farentane-sekcio en Parizo, sed baldaŭ estis reenpostenigita en la organizon. Li retiriĝis de la organizo en 1966 kaj prezentis siajn kolektojn en sia propra loko, "Espace Cardin", (malfermita en 1971) en Parizo, kie la "Théâtre des Ambassadeurs" antaŭe troviĝis, proksime de la Usona Ambasado en la grandurbo. "Espace Cardin" ankaŭ estas uzata por promocii novajn artajn talentojn, kiel teatrajn ensemblojn kaj muzikistojn. Li ankaŭ subskribis kontrakton kun flugkompanio Pakistan International Airlines por dezajni uniformojn por iliaj flugteamoj; la uniformoj estis prezentitaj en 1966 kaj 1971, kaj iĝis furoraĵo [2].
Carden vastigis ĝiajn agadojn al aliaj merkatoj. Li subskribis kontrakton kun la aŭtokompanio " American Motors " AMC) post la sukceso de Aldo Gucci kiu dezajnis la internon de la familia aŭto "Hornet Sportabout". La aŭdaca kaj kurioza dezajno de Carden "kun kelkaj el la plej sovaĝaj teksturoj kaj formoj iam viditaj en amerika aŭto", estis inkludita AMC Javelins modeloj de 1972 kaj 1973 [3]. La originaj vendoj estas taksitaj je 2,500 luksaj muscle cars [4]. AMC Javelins ricevis aŭdacajn multoblajn formojn en nuancoj de ruĝa, pruno, blanka kaj arĝento kontraŭ nigra fono. Ĝi estis unu el la unuaj amerikaj aŭtoj se temas pri havi novan internan dezajnon de bonkonata modokreanto. La emblemo de la dezajnisto ankaŭ estis alkroĉita al la Javelin-veturilo sur la antaŭa bufro. Ĝi inkludis limigitan elekton de koloroj por la fronto de la aŭto (helruĝa, neĝblanka, brila arĝento, diamantbluo, kaj ruĝa pruno) por egali sian unikan internan aspekton [5].
Carden estis membro de la "Chambre Syndicale de la Haute Couture et du Prêt-à-Porter" inter 1953 kaj 1993. Kiel aliaj dezajnistoj, Carden decidis en 1994 prezenti kolekton nur al limigita rondo de elektitaj klientoj kaj ĵurnalistoj. Post paŭzo de 15 jaroj, li prezentis novan kolekton antaŭ grupo de 150 ĵurnalistoj en sia bobeldomo en Cannes.
Lia kolega dezajnisto Andre Oliver, kiu aliĝis al li en 1971, estis nomumita respondeca por la altmodaj kolektoj en 1987, ĝis sia morto en 1993.
Aliaj entreprenoj[redakti | redakti fonton]
Carden aĉetis la Maxim-restoracion en Parizo en 1981, kaj malfermis kromajn filiojn de la restoracio en New York, Londono kaj Pekino (1983). La hotelĉeno Maxim nuntempe estas inkluzivita inter liaj proprietoj. Multaj manĝmarkoj estas nomitaj laŭ Carden.
En 2001, Carden aĉetis la ruinojn de Chateau en Lacoste, Vaucluse, kie la Markizo de Sade siatempe loĝis. Li parte renovigis la ejon kaj okazigis muzikspektaklojn [6]. Interalie, en 2003 li invitis la premiitan ĉeĉenan infandanctrupon "Lobazar" prezenti la muzikan spektaklon Tristan kaj Iseult en Moskvo.
Por plia legado[redakti | redakti fonton]
- Carter, Ernestine. (1980) Magic Names of Fashion. Prentice Hall, p. iarchive:magicnamesoffash0000cart/e/122/mode/1u122–127. ISBN 0-13-545426-3. OCLC 7017601.
- Lorenz, Sylvana. (2006) Biographie de Pierre Cardin (france). Paris: Calmann-Lévy.
- Thiollet, Jean-Pierre. (2021) "Pierre Cardin", in Hallier L'Edernel retour. Paris: Neva Editions, p. 253–270. ISBN 978-2-35055-295-8.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Aŭtobiografio en lia retejo
- ↑ Pierre Cardin comes to PIA, Dawn Newspapers, la 4an de majo 2003.
- ↑ Mitchell, Larry G. (2000). AMC Muscle Cars. MotorBooks/MBI Publishing Company. pp. 55–56. (ISBN 978-0760307618).
- ↑ Mays, James C. (2006). The Savvy Guide to Buying Collector Cars at Auction. Indy-Tech Publishing. p. 28. (ISBN 9780790613222).
- ↑ Foster, Patrick. "Pierre Cardin Meets the Javelin" Hemming's Classic Car Magazine, #31, April 2007.
- ↑ Lichfield, John (2009-08-19), "Does Lacoste want the grand designs of Pierre Cardin? Non merci", The Independent,
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Oficiala retejo
- Pierre Cardin Muzeo
- Pierre Cardin discografio ĉe Discogs