Portalo:Pedofilio
|
Portalo pri Pedofilio
red. Pedofilio, el la greka παις-παιδος «infano» aŭ «knabo» kaj φιλία «amikeco», estas la seksa altiro al antaŭadoleskaj aŭ fruadoleskaj infanoj kaj/aŭ, en vasta senco, al adoleskantoj. Ĝi povas manifestiĝi ĉe viroj aŭ virinoj, plenkreskaj aŭ neplenkreskaj, al nur unu sekso aŭ ambaŭ samtempe. Nuntempe, pedofilio estas oficiale rigardata kiel parafilio de la Usona Asocio pri Psikiatrio, kaj kiel mensa kaj konduta perturbo de la Monda Organizaĵo pri Sano, kiu inkludas ĝin en ties Internacia Klasifiko de Perturboj. La celo de tiu ĉi portalo estas permesi facilan aliron al la artikoloj, kiuj pritraktas temon de pedofilio kaj temojn rilatajn. En ĝi vi devus trovi objektivajn informojn pri pedofilio, kelkfoje malfacile troveblaj en aliaj lingvoj aŭ Vikipedioj. Se vi trovos ion, kion vi povas plibonigi (enhavon, neŭtralecon, gramatikon, formatadon...), ne hezitu fari tion. Selektita artikolo
 Justine, franca originala eldono de 1791. Pedofilio kaj rilataj temoj, kiaj la infana sekseco aperas de la komenco en la historio de literaturo kaj estas pli kaj pli oftaj en la nuntempaj libroj. En tiaj verkoj distingeblas du malsamaj traktadoj de pedofilio: el ekstera vidpunkto, sin adresante al la perceptado de la publiko (ofte negativa); el intimisma vidpunkto, provante elvoki la aman kaj seksan vivon de la pedofiloj aŭ de la infanoj kaj adoleskantoj (ofte verkitaj de pedofilaj aŭtoroj). Tiaj temoj aperas en multaj ĉef-verkoj de la generala literaturo. En la Antikveco, precipe en Grekio, la erotika rilato inter viroj kaj adoleskantoj estis rigardata kiel natura. Tiu ĉi koncepto reflektiĝas en tekstoj kiel tiuj de Platono, kiu elvokas pederastion en verkoj kiaj Simpozio, aŭ en la poemoj de latinaj aŭtoroj kiaj Katulo, Tibulo, Horacio kaj aliaj. De la 20a jarcento ĝis nun tiaj temoj estas elvokitaj multe pli ofte, precipe per la apero de pedofilaj rolantoj en ĉiuj kategorioj de literaturo, sed ankaŭ en la populara kulturo kaj en bildliteraturo. Surrigardo al la traktado de tiaj temoj en literaturo ilustras la kulturan ŝanĝon de perceptado pri pedofilio kaj pri la seksa diverseco tra la tempo. Selektita biografio
 Mikelanĝelo (itale Michelangelo Buonarroti [mi-kel-án-ĝe-lo bŭon-ar-ro-ti]; naskiĝis la 6an de marto 1475; mortis la 18an de februaro 1564) estis itala renesanca skulptisto, pentristo, arkitekto kaj poeto. Per lia verkaro kulminis la renesanco kaj komenciĝis la baroko. Li devenis el Florenco, sed multajn verkojn kreis en Romo servante al pluraj papoj. Mikelanĝelo opiniis sin skulptisto, sed la papoj devigis lin ankaŭ pentri. Li admiris la Dian Komedion de Dante kaj mem verkis poemojn, kiuj estis publikigitaj parte nur en 1623, komplete en 1863. Laŭlonge de sia vivo li havis multajn samseksajn amantojn. Inter ili estis nobeloj kiel Tommaso Cavalieri kaj Cecchino Bracci, kun kiu li konatiĝis en la aĝo de 66 jaroj kiam tiu ĉi estis 13-jara. Sed ankaŭ elstaris inter ili iu ĉiesulo nomita Febo de Poggio. Gerardo Perini, unu el liaj plej ŝatataj pozistoj, loĝis kun Mikelanĝelo dum pli ol dek jaroj. Unu el la junuloj kiun li plej amis estis Bracci, kiu mortis en la aĝo de 15 jaroj. Buonarroti verkis sinceran epitafon ĉe lia tomboslabo, en kiu reflektiĝas lia pasio al la knabo. En la verkaĵoj de Mikelanĝelo estas multaj aludoj al sia prefero por puberuloj. Tiu ĉi pasio estis cenzurita jarcentojn post lia morto kaj liaj amaj poemoj al Cavalieri estis modifitaj por ke ili ŝajnu skribitaj por virino. Historiaj eventoj (julio)
.jpg)
Farendaĵoj
Jen taskoj kiujn vi faru:
Kategorioj
Kategorio Pedofilio havas jenajn subkategoriojn:
Ĉefaj artikoloj
Pedofilio en...
Aliaj portaloj
|
