Premio Femina

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Premio Femina
literaturpremio
Branĉoj • Prix Femina étranger
• Prix Femina roman
• Prix Femina essai vd
Lando Francio
Fondita en 1904
vdr

Femina Premio (france Prix Femina) estas franca literatura premio aljuĝita ekde 1904 por franclingvaj verkoj. La premiita verko estas elektita fare de juĝistaro kaj anoncita ĉiujare en la unua merkredo de novembro ĉe la Hotelo Crillon.

En 2022, la anonco okazis lundon la 7-an de novembro 2022 ĉe Muzeo Carnavalet en Parizo.

Historio[redakti | redakti fonton]

La premio estis fondita de 22 verkistoj de la virina revuo franca "La Vie heureuse" ("Vivo Feliĉa") kiel kontraŭpezo al la premio Goncourt, kiu estis akuzita je mizoginio rilate preferon ĉe la ĉi-jara libroverkisto Leon Frapié pro lia La Maternelle (Infanĝardeno) super La Conquête de Jérusalem (Konkero de Jerusalemo) de Miriam Harry.

Ĝi estis origine nomita "prix Vie heureuse" laŭ la samnoma revuo de la eldonejo Hachette, kaj unue estis disdonita la 4-an de decembro 1904 fare de 20 membrinaro de la prezidanteco al Anne de Noel, franca poeto kaj verkisto de rumana deveno, al Myriam Harry pro la romano La Conquête de Jérusalem.

Finfine, la unua virino kiu gajnis la Premion Goncourt estis Elsa Triolet, en 1944. La distribuado de la premio ĉesis dum la Unua Mondmilito, kaj en 1918 kunlaboro estis establita kun la Femina revuo por reestabli la premion. En 1922, la premio por franclingvaj verkoj estis renomita La Femina Premio, kaj la ĵurio estis fiksita ĉe 12. La premio aljuĝita en 1920-1940 por verkoj en la angla lingvo estis nomita la premio "Femina - Vie Heureuse" laŭ ambaŭ revuoj kiuj aljuĝis ĝin. Inter la gajnintoj de tiu premio estis E.M. Forrester (1925), kaj Virginia Woolf (1928).

En 1985, la Premio Femina por nefranclingvaj verkoj (Prix Femina Étranger) estis establita, kaj en 1999 por artikoloj (Prix Femina Essai).

Listo de gajnintoj kaj verkoj premiitaj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]