Priskriba lingvistiko

El Vikipedio, la libera enciklopedio

En lingvoscienco, priskribopriskriba lingvistiko estas la laboro de objektiva analizado kaj priskribado kiel lingvo estas fakte uzata (aŭ kiel ĝi estis uzita en la pasinteco) fare de parolkomunumo.

Ĉiu akademia esplorado en lingvistiko estas priskriba; kiel ĉe ĉiuj aliaj sciencaj fakoj, ĝi celas priskribi la realon, sed la balasto de antaŭplanitaj ideoj pri kiel ĝi estu.[1][2][3][4] Nuntempa priskriba lingvistiko estas bazita sur strukturisma alproksimiĝo al lingvo, kiel ekzempligita en la verkaro de Leonard Bloomfield kaj aliaj.[5]

Lingvistika priskribo estas ofte kontrastata kun lingvistika preskribo,[6] kio troviĝas speciale en edukado kaj eldonado.[7][8] Preskribo celas difini la normojn de la norma lingvo kaj konsili por efika lingva uzado. Ĝi povas esti konsiderita kiel prezentado de la fruktoj de la priskriba esplorado en lernebla formo, kvankam ĝi ankaŭ skizas pli subjektivajn aspektojn de lingva estetiko. Priskribo kaj preskribo estas komplementaj, sed ili havas diferencajn prioritatojn kiuj povas esti rigardataj kiel konfliktaj. Priskribo estas foje distingita disde "priskribismo", kiu estas tiuokaze difinita kiel la kredo, ke priskribo estas pli grava kiel instruado, studado kaj praktiko ol preskribo.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Kordić, Snježana (2010). Jezik i nacionalizam [Lingvo kaj naciismo] (PDF). Rotulus Universitas (en serb-kroata). Zagreb: Durieux. p. 60. doi:10.2139/ssrn.3467646. ISBN 978-953-188-311-5. LCCN 2011520778. OCLC 729837512. OL 15270636W. CROSBI 475567. COBISS 13436977. Arkivita el (PDF) el la originalo en la 1a de junio 2012. Alirita la 22an de aprilo 2020.
  2. Harimurti Kridalaksana (2007). "Bahasa dan Linguistik". En Kushartanti; Untung Yuwono; Multamia Lauder (eld.). Pesona bahasa: langkah awal memahami linguistik (en indonezia). Jakarta: Gramedia Pustaka Utama. pp. 11–12. ISBN 9789792216813. Alirita la 22an de aprilo 2020.
  3. André Martinet (1980). Eléments de linguistique générale (en franca). Paris: Armand Colin. pp. 6–7. ISBN 9786024523695. Alirita la 22an de aprilo 2020.
  4. Moch. Syarif Hidayatullah (2017). Cakrawala Linguistik Arab (Edisi Revisi) (en indonezia). Gramedia Widiasarana Indonesia. pp. 5–6, 18. ISBN 9786024523695. Alirita la 22an de aprilo 2020.
  5. Hans Heinrich Stern (1983). "Concepts of language". Fundamental Concepts of Language Teaching: Historical and Interdisciplinary Perspectives on Applied Linguistic Research. Oxford University Press. p. 136. ISBN 9780194370653. Alirita la 22an de aprilo 2020.
  6. McArthur, Tom, eld. (1992). The Oxford Companion to the English Language. Oxford University Press. p. 286 pri "Descriptivism and prescriptivism" cito: "Contrasting terms in linguistics."
  7. Robert Lawrence Trask (1999). Key Concepts in Language and Linguistics. Routledge. pp. 47–48. ISBN 9780415157414. Alirita la 22an de aprilo 2020.
  8. Nils Langer (2013). Linguistic Purism in Action: How auxiliary tun was stigmatized in Early New High German. Walter de Gruyter. p. 223. ISBN 9783110881103. Alirita la 22an de aprilo 2020.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]