Altfrekvenco

Altfrekvenco, aŭ radiofrekvenco, estas elektromagnetondaj frekvencoj, kiuj troviĝas inter 3 KHz ĝis 300 GHz, inkludas tiujn frekvencojn uzitaj en radiofonia komunikado aŭ radaroj. Ili estas proksimume inter la supra limo de aŭdaj frekvencoj kaj la pli malalta limo de infraruĝaj frekvencoj.^[1]

Frekvencaj bendoj[redakti | redakti fonton]

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Radia spektro.

La radia spektro de frekvencoj estas dividita en grupoj kun konvenciaj nomoj nomumitaj flanke de la Internacia Telekomunika Unio (ITU):

Frekvenco	Ondolongo	ITU nomo		IEEE bendoj
rango	rango	Plena nomo	mallongigo
3–30 Hz	105–104 km	Extremely low frequency	ELF	-
30–300 Hz	104–103 km	Super low frequency	SLF	-
300–3000 Hz	103–100 km	Ultra low frequency	ULF	-
3–30 kHz	100–10 km	Very low frequency	VLF	-
30–300 kHz	10–1 km	malalta frekvenco	LF	-
300 kHz – 3 MHz	1 km – 100 m	mezalta frekvenco	MF	-
3–30 MHz	100–10 m	alta frekvenco	HF	HF
30–300 MHz	10–1 m	tre alta frekvenco	VHF	VHF
300 MHz – 3 GHz	1 m – 10 cm	trans-alta frekvenco	UHF	UHF, L, S
3–30 GHz	10–1 cm	super-alta frekvenco	SHF	S, C, X, Ku, K, Ka
30–300 GHz	1 cm – 1 mm	ekstreme alta frekvenco	EHF	Ka, V, W, mm
300 GHz – 3 THz	1 mm – 0.1 mm	Tremendously high frequency	THF

Frekvencoj de 1 GHz kaj pli altaj estas konvencie nomataj mikroondoj dum frekvencoj de 30 GHz kaj pli altaj estas nomitaj milimetraj ondoj. Pli detalaj bendaj nomadoj estas donitaj de la normaj IEEE-frekvencaj nomoj kaj la NATO-frekvencaj nomoj.

Historio[redakti | redakti fonton]

La teoria bazo por la radioanda propagiĝo unue priskribis Heinrich Rudolf Hertz, inter 1886 kaj 1888, li estis la unua kiu eksperimente validigis la teorion de Maxwell.

La uzo de ĉi tiu teniko por la unua fojo estas atribuita al malsamaj homoj: Aleksander Stepanoviĉ Popov faris siajn unuajn montrojn en Sankt-Peterburgo, Rusio; Nikola Tesla en San Luiso (Misurio), Usono kaj Guglielmo Marconi en Britio.

La unua praktika komunika sistemo per radiaj ondoj estis tiu desegnita de Guillermo Marconi, kiu en 1901 faris la unuan transatlantikan ambaŭdirektan radiokontakton.

Uzo de altfrekvenco[redakti | redakti fonton]

Radiokomunikado[redakti | redakti fonton]

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Radiofonio.

Kvankam la vorto radio estas uzata por televido, radio, radaro kaj movaj telefonaj dissendoj estas inkluzivitaj en ĉi tiu klaso de altfrekvencaj elsendoj. Aliaj uzoj estas aŭdo, video, radionavigado, krizservoj kaj pere de cifereca radia datumsendado, ambaŭ en la civitanaj kaj militaj kampoj. Ili ankaŭ estas uzataj de radioamatoroj.

Radioastronomio[redakti | redakti fonton]

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Radioastronomio.

Multaj astronomiaj objektoj elsendas altfrekvencon. En iuj kazoj la observo de kosmo en la kampo de la radioondoj eblas per radioteleskopoj en kelkaj kazoj centrita sur frekvenco, kiu korespondas al spektra linio.

Radaro[redakti | redakti fonton]

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Radaro.

La radaro estas sistemo, kiu uzas elektromagnetajn ondojn por mezuri distancojn, altitudojn, direktojn kaj rapidecojn de statikaj aŭ movaj objektoj kiel aviadiloj, ŝipoj, motorveturiloj kaj la tereno mem. Sia funkciado baziĝas sur elsendado de radia impulso, kiu estas reflektita en la celo kaj poste ricevita de la radaro, kiu povas eltiri multajn informojn el ĝi. La uzo de elektromagnetaj ondoj permesas la detekto de objektoj preter la vico de aliaj specoj de emisioj. Includeiaj aplikkampoj inkluzivas meteorologion, aeran kaj teran trafikan kontrolon kaj vastan gamon de militaj uzoj.