Raffaele Palizzolo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Raffaele Palizzolo
Persona informo
Naskiĝo 30-an de novembro 1842 (1842-11-30)
en Termini Imerese
Morto 1-an de januaro 1910 (1910-01-01) (67-jaraĝa)
Lingvoj itala
Ŝtataneco Reĝlando Italio
Okupo
Okupo politikisto • bankisto
vdr

Raffaele PALIZZOLO (Termini Imerese, julio 1843 - 7-an de septembro 1918) estis itala politikisto.

Li estis municipa konsilisto de Palermo. Li estis elektita deputito al la Ĉambro en 1882 kaj rekonfirmita por pliaj 4 leĝdonaj periodoj, ĝis 1890 kaj de 1892 ĝis 1900.

Li estis implikita en borsaj transakcioj efektivigitaj per la mono de aliaj kaj en rilatoj kun la Mafio. Registaro de Agostino Depretis aliĝis al la tiama direktoro ĝenerala Emanuele Notarbartolo kiel estro de la Banko de Sicilio.

Li estis akuzita kiel la incitanto de la mortigo de markizo Emanuele Notarbartolo la 1-an de februaro 1893, dum la trajnvojaĝo inter Termini Imerese kaj Trabia, kiu estis mortigita per 27 ponardoj de Matteo Filippello kaj Giuseppe Fontana, ligitaj al la sicilia mafio. Ĉi tiu kazo kaŭzis gravan debaton pri la situacio de la mafio en Sicilio kaj Italio kaj, ĉefe, pri la konspiro inter la mafio kaj la politiko, sed komence neniu kuraĝis diri la nomon.

En 1899 la Ĉambro de Deputitoj rajtigis la proceson kontraŭ Raffaele Palizzolo kiel la instiganto de la murdo. En 1902 li estis juĝita en Bolonjo kaj kondamnita al 30 jaroj da malliberigo, sed la Kasacio nuligis la kondamnon kaj en la nova proceso, kiu okazis en julio 1904, li estis malkondamnita de la Kortumo de Atencoj de Florenco pro nesufiĉaj pruvoj.