Regulo pri la 1%

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Proporcio de kreantoj, kontribuantoj kaj konsumantoj

La regulo pri la 1%, aŭ la principo 90-9-1, kadre de la Interreta kulturo estas hipotezo laŭ kiu ekzistas partoprenanta malegaleco, kiu signifas ke el la personoj kiuj iamaniere partoprenas en retkomunumon (tio signifas ke almenaŭ registriĝas, ensalutas kaj laŭ la administra kontrolo de tempo al tempo revenas al la grupo), la plimulto efektive ne aktive partoprenas, sed nur konsumas kaj observas kion ĝi produktas. Nur tre malgranda nombro (1%) produktas, kelkaj (9%) kontribuas iomete kaj malofte, kaj la plejmulto nur ĉeestas, observas kaj "konsumas", se ili estas interesitaj por reveni al la grupo kaj kontroli la diskutojn.

Ekzistas variaĵo de la regulo, nome la regulo pri 1-9-90 (tiel nomata principo 90-9-1).[1]

Partoprena malegaleco[redakti | redakti fonton]

Ĉi tio estas termino kreita de Jakob Nielsen, kiu asertas, ke en socia reto ne ekzistas partoprena egaleco ĉar tre malgranda procento kreas la enhavon. Laŭ li, ĝis 2006, el 1,5 miliardoj da retuzantoj nur 55 milionoj (5%) havas blogon. La cifero estas eĉ pli malbona kiam li asertas, ke el blogaj uzantoj nur 1,6 milionoj (0,1%) ĝisdatigas ĝin ĉiutage. Farante tion, Jacob pruvas, ke la procento de spektantoj en la retoj estas multege pli granda kaj certe pli signifa ol la procento de retumantoj, kiuj kreas la enhavon. Jakob rekomendas fari kelkajn retajn agojn por inviti la "embuskantojn" por pli aktiva uzo, kio kondukos al pliigo de la nombro de "kreintoj" kaj "redaktistoj":

  1. Partopreno en diskutoj kaj kreado de enhavo estu simpla - ne postulas tro da devontigoj aŭ uzkondiĉoj.
  2. Aktivaj partoprenantoj estu rekompencitaj (ne tro) por instigi ilin kontribui pli.
  3. Enhavo devus esti redaktita kaj ne nur enhavo kreita, por ne malhelpi retumantojn okupiĝi pri engaĝiĝo.
  4. Kvalitaj partoprenantoj devas esti promociitaj - kreu reputacian bankon, kiu kondukos al la prezento de aktivaj partoprenantoj en pozitiva maniero, kiel procezo por promocii la kvalitajn partoprenantojn kaj kreintojn.
  5. La kontribuo de la kreinto devas esti igita kromprodukto de la ago, kiun li faris.

Jacob argumentas, ke post kiam ĉi tiuj faciligoj estos efektivigitaj, la socia reto estos pli produktiva loko por diskutoj kaj enhavo, kiuj plifortigos la socian reton, surbaze de pli da uzantoj, kiuj plifortigas la saĝon de la amasoj.

Kritiko[redakti | redakti fonton]

Hodiaŭ estas diversaj reagoj kontraŭ la regulo. Unu el ili asertas, ke la esploroj de Jakob ne plu estas ĝustaj nuntempe, ĉar sociaj retoj jam pasis fundamentan ŝanĝon en la lastaj jaroj, kaj ilia loko en la socio ŝanĝiĝis. Kontraŭuloj argumentas, ke la rilato inter kreintoj, redaktistoj kaj embuskoj ŝanĝiĝis al: 70-20-10. Tio estas, 70% estas "kaŝantaj", 20% estas "redaktistoj" kaj 10% estas "kreantoj". Laŭ ili, estas grava pliiĝo en la nombro da tre aktivaj partoprenantoj en sociaj retoj, kun la ĉefa kialo, ke ili akiras impeton en la lastaj jaroj. Inter la kialoj de la pliiĝo de uzo estas la multeco de aparatoj el kiuj enhavo povas esti kreita - saĝtelefonoj, tekkomputiloj kaj tabulkomputiloj, la multeco de retejoj kaj diversaj kompanioj kiuj ofertas ligilojn al sociaj retoj, kaj la ekzisto de larĝa socia diskuto, kiu influas retumantojn por esti aktivaj partneroj en kreado de enhavo.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. What is the 1% rule? by Charles Arthur, The Guardian, Thursday 20 July 2006