Renoviĝanta energio

Reviziita versio de ĉi tiu paĝo, aprobita je 4 jun. 2015, estis bazita sur ĉi tiu versio.

Renoviĝanta energio (aŭ renovigebla energio, aŭ neelĉerpebla energio) signifas energion el longdaŭra energiofonto, kiu aŭ rekreskas aŭ estas laŭ homaj mezuroj neelĉerpebla.

Nocio

Oni komprenas sub la nocio renoviĝanta energio ĝenerale tiujn energi-fontojn, kiuj laŭ homaj mezuroj ne estas elĉerpeblaj. Neelĉerpebla en du signifoj: aŭ la ekzistanta "energiokvanto" estas tiel granda, ke ĝi ne povas per homa uzo elĉerpiĝi (ekz. sunenergio malaperos sur la Tero nur post morto de la Suno) aŭ ĝi produktiĝas laŭtempe kaj daŭre (ekz. biomaso, kiu siavice dependas de Suno). En fizika senco, la energio ne renoviĝas, sed transformiĝas el konvenaj energioportantoj al energiokolektantoj.

Ventoparko ĉe Lübz, Mecklenburg-Vorpommern

La atributo de renoviĝeco, regeneriĝo jam fakte disvastiĝis en la ĉiutaga parolo, ĉar oni atentis pri la mallonga recikla periodo de ekz. ĉe biogaso kontraŭ fosiliaj energioportantoj. Ĉar la Suno por la homa temposento estas eterna energiodonanto, la t.n. rekreskantaj krudmaterialoj (per la energio de Suno) povas stari ĉiam je dispono kontraŭ la ne-renoviĝantaj ekz. nafto, ŝtonkarbo.

Foklea energio estas FOsilia kaj nuKLEA energio. La alternativo estas renoviĝanta energio, por krei ekonomion bazita sur renoviĝanta energio por solvi la tutmondan varmigon kaj la produkton de nukleaj restaĵoj.

Tipoj de renoviĝanta energio

Bioenergio (el biomaso kiel ligno aŭ kolzo aŭ aliaj plantaj aŭ animalaj restaĵoj). Ĉefe estas la biobrulaĵoj:
- Biodizelo
- Bioetanolo
- Biogaso
- Oleo
Sunenergio
- Fotovoltaiko
- Sunkolektoro
Akvoenergio
Ventoenergio
- Ventenergiaj instalaĵoj
Geotermio
- Varmopumpilo
- Mara varmopumpilo

Tutmonda signifo

Oni jam kalkulis, ke per sunĉeloj kaj ventocentraloj oni povas kovri la energian bezonon de la homaro. Por tio necesas konstrui instalaĵojn sur la marbordoj, dezertoj, montaroj ktp. La tiel gajnita energio kostus ĉ. 4-5-oble pli ol la ĝisnunaj, tiel – pro manko de politika volo – oni devas atendi la malpliiĝon de la fosiliaj energioportantoj, ĝis ties prezoj altiĝas 4-5-oble, tiel ke la regeneriĝaj energioj estos konkurenckapablaj. Ĝis tiam multaj ŝtatoj finance apogas uzon de tiuj energiofontoj.

La alia afero, kiu instigas la uzon de renoviĝanta energio, estas la forceja efiko. La uzo de renoviĝanta energio ellasas ne pli da karbona dioksido (ĉe bruligo de biomaso) ol ĝi konsumas. La vera alternativo, aldono al la renoviĝantaj energioj estas la nuklea kunfandiĝo (fuzio), kies realiĝon oni prognozas je la dua duono de la 21-a jarcento.

Multaj landoj efike agadas por la disvastiĝo de la renoviĝantaj energifontoj, ekzemple en Novzelando 70 % de la produktita elektro devenas el renovigantaj fontoj, kiel akvofluo, vento, geotermiko kaj biomaso.

Naturscienca rigardo

La Suno estas la fonto por plimulto de la regeneraj aŭ sunaj energioj. Ĝi havas ankoraŭ vivdaŭron de 5 miliardoj da jaroj, tiel dum tiu tempo oni povas kalkuli je renoviĝantaj energioportantoj. Menciindas, ke la sunenergio donas energion ne nur al kresko de la plantoj, sed ĝi ekigas la venton, vaporadon kaj tiel la estiĝon de riveroj, akva energio.

La geoterma energio kaj la tajda energio estas energioj sendependaj de la Suno, sed renoviĝantaj. La sola alia ne-sundependa (kaj ne renoviĝanta) energifonto nun uzataj estas nuklea fisio (nukleofendado).

La homaro bruligas ĉiutage tiom da fosilia energio, kiom la naturo produktas en 500.000 tagoj.

La proporcio de renoviĝantaj energioj en la kurenta provizado en Germanio

Kurentoprodukto en Germanio en GWh
Jaro	tuta malneta konsumo	sumo renoviĝanta	proporcio de renoviĝanta (en %)	akvocentralo	ventocentralo	biomaso	lumelektra
1990	550.700	15.845	2,9	15.579,7	43,1	221,6	0,6
1991	539.600	13.942	2,6	13.551,7	140	250	0,7
1992	532.800	16.724	3,1	16.152,8	275,2	294,7	1,5
1993	527.900	17.110	3,2	16.264,3	443	400	2,8
1994	530.800	18.932	3,6	17.449,1	909,2	569,9	4,2
1995	541.600	20.578	3,8	18.335	1.563	675	5,3
1996	547.400	18.993	3,5	16.151,0	2.031,9	803,8	6,1
1997	549.900	19.649	3,6	15.793	2.966	879	11
1998	556.700	22.819	4,1	17.264,0	4.489,0	1.050,0	15,6
1999	557.300	26.425	4,7	19.707,6	5.528,3	1.170	19,1
2000	576.400	32.530	5,6	21.700	9.500	1.300	30
2001	580.500	33.350	5,7	19.800	11.500	2.000	50
2002	581.700	39.300	6,8	20.200	16.800	2.200	100
Fonto: http://www.volker-quaschning.de

Senkarboniga programo de Tuvalo

En julio de 2009 la tuvala registaro deklaris, ke ĝi volas venigi ĉiun sian energion de renovigeblaj fontoj antaŭ 2020. Ĝi planas anstataŭigi importitan dizeloleon pere de uzado de sun- kaj ventenergioj. Tuvalo taksas, ke la projekto kostos proksimume 20 milionoj da USD. La procezo jam estas komencinta per la estigo de suninstalaĵo de 410 000 USD sur la tegmento de la ĉefa futbala stadiono en la ĉefurbo Funafuti.^[1]

Referencoj

↑ Tuvalo : antaŭen al senkarbona energio esperante

Literaturo

Germane

Sven Geitmann: Erneuerbare Energien und alternative Kraftstoffe, Hydrogeit Verlag, 2. Aufl., Jan. 2005, ISBN 3-937863-05-2, 19,90 EUR
M. Kaltschmitt, A. Wiese und W. Streicher (Hrsg.), Erneuerbare Energien. Systemtechnik, Wirtschaftlichkeit, Umweltaspekte, Springer Verlag, Heidelberg, 2003, 3. Auflage, ISBN 3-540-43600-6
Hermann Scheer, Solare Weltwirtschaft, Strategie für eine ökologische Moderne, Kunstmann, Oktober 1999, ISBN 3-920328-48-5