René Pomeau
| René Pomeau | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| René Pomeau | |||||
| Naskiĝo | 20-an de februaro 1917 en Beautiran | ||||
| Morto | 26-an de februaro 2000 (83-jaraĝa) en Clamart | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd | ||||
| Alma mater | Lycée Thiers • Supera normala lernejo • Universitato de Parizo • Aix University vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | literaturhistoriisto • literaturkritikisto • universitata instruisto • docento • vicprofesoro vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
René Pomeau (naskiĝis la 20-an de februaro 1917 en Beautiran (Gironde), mortis la 26-an de februaro 2000 en Clamart(Hauts-de-Seine) estis franca universitatano, fakulo pri franca literaturo de la 18a jarcento, nome de la epoko nomita de Lumoj aŭ Klerismo, kaj ĉefe pri Voltaire partikulare[1].
Profesoro ĉe la mezlenejo de Angulemo, li verkis sian unuan artikolon pri Voltaire en 1944. En oktobro 1945, li estis nomumita por la mezlernejo de Tours. Li iĝis helpoprofesoro de la universitato de Bordozo en 1949-1950, poste ĉe tiu de Poitiers el 1950. En januaro de 1954, li estis nomumita por tiu de Tuluzo. En 1963, li estis nomumita por la Sorbono, kie li kontribuis al renovigo de la literaturaj studoj. Li fondis la Francan Societon por la studo de la 18a jarcento, multobligis en la 1970-aj kaj 1980-aj jaroj la prelegojn tutmonde, elstare en Japanio, Koreio, en Ĉinio.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- La Religion de Voltaire, 1954. En 1969 chez Nizet.
- L'Europe des Lumières, cosmopolitisme et unité européenne au XVIIIe siècle, Paris, Éditions Stock, 1966
- L'Âge classique : 1680-1720, Vol. 3, Éditions Arthaud, 1971
- Laclos ou le paradoxe, Paris, Éditions Hatier, 1975
- Beaumarchais ou la bizarre Destinée, Paris, PUF, 1987
- Voltaire en son temps, 5 volumes, Voltaire Foundation, 1985-1994 puis 2 volumes chez Fayard, 1995
- Mémoires d'un siecle, entre XIXe et XXe, Éditions Fayard, 1999
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ «Pour bien des décennies encore, les études voltairiennes suivront les orientations de celui qui fut leur inspirateur et leur maître et qui leur a tant apporté» verkis Jean Marie Goulemot dans «René Pomier 1917-2000», Universalia 2001, Encyclopædia Universalis, 2001, p. 458-459.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Sylvain Menant, Hommage à René Pomeau, Presses Paris Sorbonne, 2001 (ISBN 978-0729403528)
Notoj[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- angle Nécrologie, The Guardian, 7a de marto 2000
- france Notice sur la vie et les travaux de René Pomeau de Mme. Marianne Bastid-Bruguière Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine