Santovenia de la Valdoncina
| Santovenia de la Valdoncina | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo en Hispanio | |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 24391 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 2 081 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 69 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 42° 33′ N, 5° 37′ U (mapo)42.543055555556-5.6216666666667Koordinatoj: 42° 33′ N, 5° 37′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 836 m [+] | ||
| Areo | 30,27 km² (3 027 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Santovenia de la Valdoncina [+]
| |||
Santovenia de la Valdoncina [santoBEnjia delabaldonZIna] estas municipo en la centro de la provinco Leono, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al komarko Tierra de León, en la centroriento de la provinco. Valdoncina estas komprenebla etimologie kiel Valo de la anzino, pro kio aperas anzino en la blazono.
.png)
.jpg)
Geografio[redakti | redakti fonton]
Ĝia municipa teritorio estas formata de la loĝlokoj Quintana de Raneros, Ribaseca, Santovenia de la Valdoncina, Villacedré kaj Villanueva del Carnero, okupas totalan areon de 30,37 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 2 079 loĝantojn. Ĝi ne perdis loĝantojn el la mezo de la 20-a jarcento pro la migrado el ruraj zonoj al urboj, malkiel multaj aliaj loĝlokoj de la provinco, sed fakte akiris 600 pro sia proksimeco al la provinca ĉefurbo kaj funkciado kiel dormurbo. Ĝi distas 9 km de Leono, provinca ĉefurbo. Ĝi limas kun Trobajo del Camino kaj Oteruelo de la Valdoncina norde, kun Armunia kaj Villacedré nordoriente, kun Vilecha oriente, kun Ribaseca kaj Villanueva del Carnero sudoriente, kun Antimio de Arriba, Chozas de Abajo kaj Chozas de Arriba sudokcidente kaj kun Quintana de Raneros kaj La Virgen del Camino nordokcidente.
Historio[redakti | redakti fonton]
En Mezepoko okazis reloĝado. La areo apartenis al la Regno Leono.
Tradiciaj enspezofontoj estas agrikulturo (cerealoj) kaj brutobredado. Lastatempe ĉefe funkciado kiel dormurbo kaj kultura kaj rura turismo ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado).