Ricardo Piglia

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ricardo Piglia
Persona informo
Ricardo Emilio Piglia Renzi
Naskiĝo 24-an de novembro 1941 (1941-11-24)
en Adrogué
Morto 6-an de januaro 2017 (2017-01-06) (75-jaraĝa)
en Bonaero
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per amiotrofa lateralsklerozo vd
Lingvoj hispanaangla vd
Ŝtataneco Argentino vd
Alma mater Nacia Universitato La Plata vd
Subskribo Ricardo Piglia
Profesio
Okupo verkistoĵurnalistoscenaristo • literaturkritikisto vd
Verkado
Verkoj Respiración artificial ❦
Burnt Money vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Ricardo Emilio PIGLIA Renzi (Adrogué, 24-a de novembro 1941 - Bonaero, 6-a de januaro 2017)[1]​ estis argentina verkisto, kinscenaristo kaj literatura kritikisto.

Li interesiĝis pri usona literaturo kaj direktis kolekton pri krimromanoj, kiu disvastigis en Argentino la verkojn de Dashiell Hammett, Raymond Chandler, David Goodis kaj Horace McCoy. Krom usonanoj, ankaŭ aŭtoros de aliaj lingvoj, kiel KafkaMusil, influis sur liaj verkoj. Li ekverkis en la dua duono de la 1950-aj jaroj en Mar del Plata sian Taglibron, kaj pluis dum sia vivo. La internacia agnosko venis al li pro lia unua romano Respiración artificial, de 1980. Kiel literatura kritikisto, li verkis eseojn pri Roberto Arlt, Borges, Sarmiento, Macedonio Fernández kaj aliaj argentinaj verkistoj.

Piglia estis profesoro en Usono. Poste revenis al Bonaero, komponis operon, kunlaboris en radio, bildliteraturo, ktp. Kelkaj el liaj verkoj estis tradukitaj al nombraj lingvoj, partikulare al la angla, franca, itala, germana kaj portugala. Li ricevis nombrajn premiojn.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Romanoj[redakti | redakti fonton]

  • Respiración artificial, Editorial Pomaire, Buenos Aires, 1980
  • La ciudad ausente, Editorial Sudamericana, Buenos Aires, 1992
  • Plata quemada, Planeta, Buenos Aires, 1997
  • Blanco nocturno, Anagrama, Barcelona, 2010
  • El camino de Ida, Anagrama, Barcelona, 2013

Noveloj kaj rakontoj[redakti | redakti fonton]

  • Jaulario, Casa de las Américas, La Habana, Cuba, 1967. Kun 9 noveloj:
    • Tierna es la noche; Tarde de amor; La pared; Una luz que se iba; Desde el terraplén; La honda; En el calabozo; Mata Hari 55; y Las actas del juicio
  • La invasión, Editorial J. Álvarez, Buenos Aires, 1967. Kun 10 noveloj:
    • Tarde de amor; La pared; Una luz que se iba; En el terraplén; La honda; Mata Hari 55; Las actas del juicio; Mi amigo, La invasión kaj Tierna es la noche
  • Nombre falso, Siglo XXI Editores, México, 1975. Kun 5 noveloj — Las actas del juicio; Mata Hari 55; El laucha Benítez cantaba boleros; La caja de vidrio kaj El precio del amor— kaj la nouvelle nomiga de la libro; la definitiva eldono —Seix Barral, Buenos Aires, 1994—, jenis: El fin de viaje; El laucha Benítez cantaba boleros; La caja de vidrio; La loca y el relato del crimen; El precio del amor kaj Nombre falso
  • Prisión perpetua, Editorial Sudamericana, Buenos Aires, 1988; Prisión perpetua kaj Encuentro en Saint-Nazaire; poste aldono de: El fin del viaje kaj La loca y el relato del crimen. En la kvar figura Emilio Renzi, la rolulo kiu estis rakontisto de Respiración artificial
  • Cuentos morales; Espasa Calpe, Buenos Aires, 1995
  • El pianista, Eloísa Cartonera, Buenos Aires, 2003

Eseoj[redakti | redakti fonton]

  • Crítica y ficción, Seix Barral, Buenos Aires, 1986. La eldono de Anagrama, en 2001, enhavas intervjuojn kaj intervenojn el 1986 al 2000 kaj enhavas:
    • La lectura de la ficción; Sobre Roberto Arlt; Narrar en el cine; Una trama de relatos; Sobre Cortázar; El laboratorio de la escritura; Sobre el género policial; Parodia y propiedad; Sobre 'Sur'; Sobre Borges; Novela y utopía; Los relatos sociales; La literatura y la vida; Ficción y política en la literatura argentina; Sobre Faulkner; Primera persona; Borges como crítico kaj Conversación en Princeton
  • Formas breves, Temas Grupo Editorial, Buenos Aires, 1999
  • Diccionario de la novela de Macedonio Fernández, Fondo de Cultura Económica USA, 2000
  • El último lector, Anagrama, Barcelona, 2005
  • Teoría del complot, Mate, Buenos Aires, 2007
  • La forma inicial, Eterna Cadencia, Buenos Aires, 2015
  • Por un relato futuro. Conversaciones con Juan José Saer, Anagrama, Barcelona, 2015
  • Las tres vanguardias, Eterna Cadencia, Buenos Aires, 2016
  • Escritores norteamericanos, Tenemos las máquinas, Buenos Aires, 2017

Aliaj[redakti | redakti fonton]

  • Antología personal, Fondo de Cultura Económica, 2014 / Anagrama, Barcelona, 2015
  • Los diarios de Emilio Renzi, tri volumoj de la taglibroj kiujn Piglia verkis el 16jaraĝa:
    • Los años de formación (1957 - 1967), Anagrama, Barcelona, 2015
    • Los años felices (1968 - 1975), Anagrama, Barcelona, 2016
    • Un día en la vida (1976 - 1982), Anagrama, Barcelona, 2017

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. «Murió el escritor Ricardo Piglia». ĵurnalo Clarín. [1] Konsultita la 5an de januaro 2018.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]