Saltu al enhavo

Richard Pryor

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Richard Pryor
Persona informo
Richard Pryor
Naskonomo Richard Franklin Lennox Thomas Pryor
Naskiĝo 1-an de decembro 1940 (1940-12-01)
en Peoria
Morto 10-an de decembro 2005 (2005-12-10) (65-jaraĝa)
en Encino, Los Angeles
Mortis pro naturaj kialoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per korinfarkto kaj multloka sklerozo Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj angla vd
Loĝloko Nov-JorkoBerkeley vd
Ŝtataneco Usono Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Peoria High School (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Edz(in)o Jennifer Lee Pryor (mul) Traduki (2001–2005)
Flynn Belaine (en) Traduki (1990–1991)
Flynn Belaine (en) Traduki (1986–1987)
Jennifer Lee Pryor (mul) Traduki (1981–1982)
Deborah McGuire (en) Traduki (1977–1978)
nekonata valoro (1967–1969)
nekonata valoro (1960–1961)
Shelley R. Bonus (mul) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Amkunulo Deanna Richards (en) Traduki (1964–1965) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Rain Pryor (en) Traduki
 ( Shelley R. Bonus (mul) Traduki) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo televida aktoro
ĵurnalisto
aŭtobiografo
televida produktoro
scenaristo
filmaktoro
komediisto
filmreĝisoro Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1963–1997 vd
En TTT Oficiala retejo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Richard Franklin Lennox Thomas PRYOR la 3-a, nomata Ritchie, (n. la 1-an de decembro 1940 en Peoria, Ilinojso, Usono ; m. la 10-an de decembro 2005 en Encino (Los-Anĝeleso), Kalifornio) estis usona aktoro kaj komikisto.

Pryor komencis sian karieron kiel tujkomediisto. Li havis malgrandajn rolojn en filmoj ekde la fino de la 1960-aj jaroj ĝis sia granda sukceso en 1972 en la filmo Lady Sings the Blues, pro kiu li estis nomumita por Akademia Premio por Plej Bona Flankaktoro.

Pryor ĉefrolis en multaj filmoj, inkluzive de The Fortune Hunters (1989, kune kun Gene Wilder kaj Kevin Spacey), Harlem Nights (1989, kune kun Eddie Murphy), kaj Lost Highway (1997, kune kun Bill Pullman kaj Patricia Arquette). Li ankaŭ kunaŭtoris la scenaron por la filmo The Wild West (1974), reĝisorita de Mel Brooks. Li fariĝis aparte populara kiel kunstelulo de Gene Wilder en diversaj produktadoj.[1]

Li estis la unua ricevanto de la Mark Twain Premio por Usona Humuro en 1998. En 2004, Comedy Central nomis lin la plej bona tujkomediisto de ĉiuj tempoj.[2] La Writers Guild of America honoris lian scenaron por "What the F***?" kiel plej bona komedia scenaro en 1975. Li ricevis Emmy-premion la sekvan jaron pro la televida filmo "Lily" (1973) . Pryor ankaŭ havas stelon sur la Trotuaro de famo en Holivudo ĉe 6440 Hollywood Boulevard. Richard Pryor estis membro de la Framasonoj ; lia loĝio, la Henry Brown Lodge No. 22, estas bazita en Peoria, Ilinojso.

Pryor estas konsiderata distristo, tujkomediisto, kaj talenta rakontisto . Li ofte enmetis socian satiron en siajn prezentojn kaj rakontojn, uzante krudan lingvaĵon kaj politike malĝustajn kromnomojn al kaj blankuloj kaj nigruloj, analizante la malfacilaĵojn de la ordinara homo en la moderna socio. Li sukcesis akiri larĝan publikon por si, rompante la rasajn barojn, de kiuj aliaj afrik-usonaj distristoj tradicie suferis. Pryor gajnis dekojn da diversaj premioj, inkluzive de Premio Emmy kaj Premio Grammy, kaj en siaj pli postaj jaroj eĉ estis elektita de Comedy Central kiel la plej bona tujkomediisto en la historio . La rekta kaj sovaĝa prezentadstilo, kiun li prezentis, ne estis kontraŭdira, kaj eĉ ĉerpis inspiron de sia volatila vivo, plena de perforto kaj drogoj. Liaj multnombraj geedzecoj kaj la granda nombro da liaj posteuloj, kune kun lia sovaĝa seksvivo, ankaŭ integris kaj influis lian aktoradon.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Richard Pryor (November 23, 2020).
  2. The 50 Best Stand-up Comics of All Time Arkivigite je 2017-12-11 per la retarkivo Wayback Machine. Rollingstone.com. Retrieved February 15, 2017.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]