Richard Pryor
Richard Franklin Lennox Thomas PRYOR la 3-a, nomata Ritchie, (n. la 1-an de decembro 1940 en Peoria, Ilinojso, Usono ; m. la 10-an de decembro 2005 en Encino (Los-Anĝeleso), Kalifornio) estis usona aktoro kaj komikisto.
Pryor komencis sian karieron kiel tujkomediisto. Li havis malgrandajn rolojn en filmoj ekde la fino de la 1960-aj jaroj ĝis sia granda sukceso en 1972 en la filmo Lady Sings the Blues, pro kiu li estis nomumita por Akademia Premio por Plej Bona Flankaktoro.
Pryor ĉefrolis en multaj filmoj, inkluzive de The Fortune Hunters (1989, kune kun Gene Wilder kaj Kevin Spacey), Harlem Nights (1989, kune kun Eddie Murphy), kaj Lost Highway (1997, kune kun Bill Pullman kaj Patricia Arquette). Li ankaŭ kunaŭtoris la scenaron por la filmo The Wild West (1974), reĝisorita de Mel Brooks. Li fariĝis aparte populara kiel kunstelulo de Gene Wilder en diversaj produktadoj.[1]
Li estis la unua ricevanto de la Mark Twain Premio por Usona Humuro en 1998. En 2004, Comedy Central nomis lin la plej bona tujkomediisto de ĉiuj tempoj.[2] La Writers Guild of America honoris lian scenaron por "What the F***?" kiel plej bona komedia scenaro en 1975. Li ricevis Emmy-premion la sekvan jaron pro la televida filmo "Lily" (1973) . Pryor ankaŭ havas stelon sur la Trotuaro de famo en Holivudo ĉe 6440 Hollywood Boulevard. Richard Pryor estis membro de la Framasonoj ; lia loĝio, la Henry Brown Lodge No. 22, estas bazita en Peoria, Ilinojso.
Pryor estas konsiderata distristo, tujkomediisto, kaj talenta rakontisto . Li ofte enmetis socian satiron en siajn prezentojn kaj rakontojn, uzante krudan lingvaĵon kaj politike malĝustajn kromnomojn al kaj blankuloj kaj nigruloj, analizante la malfacilaĵojn de la ordinara homo en la moderna socio. Li sukcesis akiri larĝan publikon por si, rompante la rasajn barojn, de kiuj aliaj afrik-usonaj distristoj tradicie suferis. Pryor gajnis dekojn da diversaj premioj, inkluzive de Premio Emmy kaj Premio Grammy, kaj en siaj pli postaj jaroj eĉ estis elektita de Comedy Central kiel la plej bona tujkomediisto en la historio . La rekta kaj sovaĝa prezentadstilo, kiun li prezentis, ne estis kontraŭdira, kaj eĉ ĉerpis inspiron de sia volatila vivo, plena de perforto kaj drogoj. Liaj multnombraj geedzecoj kaj la granda nombro da liaj posteuloj, kune kun lia sovaĝa seksvivo, ankaŭ integris kaj influis lian aktoradon.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Richard Pryor (November 23, 2020).
- ↑ The 50 Best Stand-up Comics of All Time Arkivigite je 2017-12-11 per la retarkivo Wayback Machine. Rollingstone.com. Retrieved February 15, 2017.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Naskiĝintoj en 1940
- Mortintoj en 2005
- Premiitoj de Premio Emmy
- Viroj
- Naskiĝintoj la 1-an de decembro
- Mortintoj la 10-an de decembro
- Kontraŭkulturo de la 1960-aj jaroj
- Cenzuro en arto
- Usonaj televidaj verkistoj
- Usonaj satiristoj
- Grammy-laŭreatoj
- Usonaj aŭtobiografoj
- Usonaj kinproduktoroj
- Usonaj reĝisoroj
- Usonaj komikistoj

