Roberto Zapperi
| Roberto Zapperi | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 20-an de januaro 1932 (92-jaraĝa) en Katanio | ||||
| Lingvoj | itala vd | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando Italio • Italio vd | ||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | Ingeborg Walter vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | historiisto • verkisto • verkisto de nefikcio • arthistoriisto vd | ||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Roberto ZAPPERI (Katanio, 20a de januaro 1932) estis itala verkisto kaj historiisto.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Roberto Zapperi studis historion kaj antropologion en Romo. El 1980 li estis vizitprofesoro en la École des Hautes Études en Sciences Sociales de Parizo. En 1997/98 li instruis en la universitatoj de Berlino kaj Hamburgo.
Zapperi verkis nombrajn librojn kiuj estis tradukitaj en variaj lingvoj, inter kiuj germana, angla, hispana, franca, japana kaj korea. Li estas unu el plej gravaj fakuloj pri Annibale Carracci kaj pri la Galleria Farnese. Per siaj verkoj pri pentrarto li defendis la tezon ke la fama pentraĵo de Leonardo da Vinci nome La Gioconda estus komisio de portreto farita de Giuliano de' Medici (1478-1516) por sia filo Hipolito.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Annibale Carracci. Ritratto di artista da giovane (Einaudi, 1989)
- Tiziano, Paolo III e i suoi nipoti (Bollati Boringhieri, 1990)
- Eros e controriforma. Preistoria della galleria Farnese (Bollati Boringhieri, 1994)
- La leggenda del papa Paolo III. Arte e censura nell'Europa pontificia (Bollati Boringhieri, 1998)
- Una vita in incognito. Goethe a Roma (Bollati Boringhieri, 2000)
- Il selvaggio gentiluomo. L'incredibile storia di Pedro Gonzales e dei suoi figli (Donzelli, 2005)
- Il ritratto dell'amata. Storie d'amore da Petrarca a Tiziano (Donzelli, 2006)
- Monna Lisa Addio, La vera storia della Gioconda (Firenze 2012)